Wywiad z GARI na Japan Expo

Przez ostatnie kilka lat czwórka z GARI zdobywała pozycję na zagranicznej scenie muzycznej, występując kilkukrotnie we Francji. Spotkaliśmy się z tym zespołem, aby dowiedzieć się więcej na temat sposobu, w jaki łączy muzykę electro i rock, jego stosunku do japońskich zespołów występujących w Europie oraz o przesłaniu do słuchaczy.


Francuska publiczność miała okazję poznać was już całkiem nieźle, czy możecie jednak przedstawić osobę siedzącą obok tym z naszych czytelników, którzy was jeszcze nie znają?

Kei Kusakabe: To Youichirou, wokalista i lider grupy.
YOW-ROW: To Naoki, basista i zespołowy klaun.
Naoki Fujimoto: Dokko to nasz gitarzysta, a także "ten szalony" w zespole.
Yutaka Dokko: A to jest Kei, perkusista.

Co wyzwoliło w was chęć tworzenia muzyki?

YOW-ROW: Gdy studiowaliśmy lub byliśmy w szkole średniej, w Japonii nastąpił prawdziwy boom, jeśli chodzi o ilość powstających zespołów. To głównie z tego względu sam też chciałem założyć swój. Udało nam się wiele osiągnąć jako grupa!

Jakie przesłanie pragniecie przekazać słuchaczom za pośrednictwem waszej muzyki?

YOW-ROW: Od naszego pierwszego koncertu za granicą nie chcieliśmy być postrzegani jako "zespół japoński". Pragniemy tworzyć muzykę odmienną od tego, czego ktoś mógłby się po nas spodziewać na podstawie swoich wcześniejszych doświadczeń, to właśnie chcemy pokazać, stając się coraz bardziej międzynarodowym zespołem. Także w Japonii są ludzie, którzy tworzą muzykę dla całego świata.

Zanim stworzyliście GARI, mieliście już sporo doświadczenia w graniu, nabytego w innych zespołach. Czy wydaje wam się, że od tego czasu scena muzyczna się zmieniła? Jeśli tak, to w jaki sposób?

YOW-ROW: Wydaje mi się, że od kiedy powstało GARI, mieliśmy więcej możliwości rozprzestrzeniania się za granicę - do USA, Anglii, Francji, nie będąc przy tym postrzeganym jako j-pop; to zmiana na lepsze.

W tym roku postanowiliście wydać nowy mini-album, TOKYO SOLDIER, najpierw we Francji. Skąd to wyróżnienie dla naszego kraju?

YOW-ROW: Punktem zwrotnym był dla nas występ na Japan Expo dwa lata temu, umożliwiło nam to więcej występów poza granicami Japonii, zwłaszcza we Francji. Jeśli jest jakieś miejsce, w którym możemy potwierdzić naszą chęć zrobienia zagranicznej kariery, to właśnie tutaj.

Od wydania MASKED do TOKYO SOLDIER minęły trzy lata. To ogromna przerwa dla muzyka, co przez ten czas robiliście?

YOW-ROW: Odstęp między wydaniem e.go.is.tick a MASKED był bardzo niewielki, więc nie mogliśmy wtedy zagrać wielu koncertów, ale udało nam się to właśnie przez te trzy lata.

Czy możecie nam opowiedzieć coś więcej o tym albumie?

YOW-ROW: Chcieliśmy stworzyć album o wiele bardziej taneczny od naszych poprzednich płyt, posiadający zarazem klimat GARI, nieco bardziej dynamiczny niż zwykły dance'owy album i nieco bardziej zróżnicowany niż album Rip dance. Dlatego jest on zarazem rockowy i elektroniczny; TOKYO SOLDIER stworzony został do tańca i zabawy.

Dlaczego zdecydowaliście się na taki tytuł?

YOW-ROW: Wybraliśmy go, gdy dowiedzieliśmy się, że album najpierw ukaże się we Francji. Chcieliśmy pokazać naszej publiczności, że w Japonii istnieje wiele różnorodnych gatunków muzyki, że wiele jest jeszcze do odkrycia. Chodziło nam o wywołanie wrażenia, że to my szukamy ludzi z naszą muzyką, a nie czekamy, aż ktoś nas odkryje; to trochę tak, jakbyśmy atakowali. Ta nazwa jest może nieco agresywna, ale pokazuje, o co nam chodzi!

W jaki sposób tworzycie muzykę? Czy zawarcie w niej elektronicznych sampli zmieniło proces jej powstawania?

YOW-ROW: Pierwszym etapem jest zaprogramowanie częstotliwości muzycznej na komputerze i na tej podstawie dodajemy brzmienia perkusji, basu i gitar. Ostateczny element procesu to znalezienie równowagi między nimi (samplami i akustycznymi nagraniami), dzięki czemu uzyskujemy najlepsze brzmienie, brzmienie GARI.

Udało nam się posłuchać tego albumu, jest on o wiele bardziej elektroniczny niż wasze dotychczasowe nagrania, zmieniła się także stylistyka kolorystyczna okładki. Czy to dlatego, że TOKYO SOLDIER oznacza punkt zwrotny w karierze GARI?

YOW-ROW: Podstawą GARI jest zespół elektroniczno-rockowy, ale faktycznie ten album jest nieco bardziej popowy, może nieco lżejszy, to właśnie chcieliśmy osiągnąć. Chcieliśmy też pokazać, że potrafimy uzyskać to o wiele bardziej modne brzmienie, bardziej popowe, a nie tylko electro-rockowe, że potrafimy poszerzyć własne horyzonty.

Skąd wziął się pomysł na zmieszanie rocka z electro? Czy mieliście go już podczas tworzenia tej grupy?

YOW-ROW: Gdy tworzyliśmy GARI, nie było zbyt wielu rodzajów muzyki, takich jak electro. Gdy przyłączyłem się do grupy, postanowiliśmy wykorzystać moją umiejętność tworzenia sampli. Programowałem sekwencje muzyki dance i pomyśleliśmy, że możemy do tego dodać jeszcze trzy inne instrumenty. To był dodatek do electro z rockiem.

Wasze teksty są zawsze głębokie i uduchowione, ale mówią także o standaryzacji mas i o wybiciu się jednostek. Jakie są wasze poglądy na temat dzisiejszego społeczeństwa? Czy według was urodziliście się w kraju, w którym uważa się, że człowiek powinien przede wszystkim pracować dla kraju, a nie dla siebie - czy to właśnie to popchnęło was do pisania takich tekstów?

YOW-ROW: Mamy dosyć krytyczne poglądy. Prawdą jest, że muzyka nie ma aż takiego wpływu jak polityka, ale dla nas ważne jest wyrażanie tego krytycyzmu, tak jak to robią U2 czy Rage Against the Machine, którzy bardzo mocno angażują się politycznie. Skoro oni mogą, to czemu my nie? My też mamy opinie, które pragniemy wyrażać.

Jakie tematy chcielibyście poruszać w swojej muzyce? Czy sami sobie narzucacie ograniczenia - tematy, których nie będziecie poruszać?

YOW-ROW: Gdy tylko zaczynamy komponować piosenkę, od razu mamy jasne pojęcie, co chcemy w niej przekazać. Nie piszemy osobno, komponujemy po równo, jako zespół. Jeśli tekst nie odnosi się do polityki, staramy się, aby ton kompozycji został do tego odpowiednio dopasowany. Jeśli gramy piosenkę miłosną, używamy tonacji pasującej do takiego nastroju. Mamy więc pewne tematy i obrazy, które staramy się zamienić w dźwięki.

Jakie są wasze główne wpływy? Czego obecnie słuchacie?

YOW-ROW: W tej chwili słucham Justice, ale także zespołów, których słuchałem na początku, punkowych grup, w których muzyce mogę się pogrążyć. Dla swojej własnej przyjemności słucham także bluesa, a obecnie również wszystkiego, co brzmi tanecznie i fajnie. Zawsze interesowali mnie artyści tworzący różne gatunki muzyki, zawsze miałem do nich szacunek. Czemu by nie zmieszać Iron Maiden z Underworld? To właśnie sprawia, że jestem ciekawy i odkrywam nowych artystów.

Początek piosenki Hey Now! przypomina nam bardzo znaną francuską grupę Daft Punk. Czy to właśnie oni zainspirowali was w tej piosence?

YOW-ROW: Cieszy nas to, bo bardzo lubimy Daft Punk. Lubimy mieszać różne dźwięki, więc to porównanie bardzo nam schlebia.

Jedna z piosenek na ostatnim albumie nazywa się I NEED YOUR LOVE. Czy naprawdę potrzebujesz miłości?

YOW-ROW: Tak, czuję trochę taką potrzebę. (śmieje się)

To nie pierwsza wasza wizyta we Francji. Jakie miejsce w waszej muzyce ma od występu na Japan Expo w 2007 roku zagraniczna publiczność?

YOW-ROW: Każdy nasz zagraniczny koncert był dla nas bardzo ważnym doświadczeniem bez względu na to, czy była to wielka hala jak na Japan Expo, czy bardzo mała sala w małym miasteczku. Każdy występ był dla nas bardzo ważny i każdy z nich zapamiętamy.

Czy macie jakieś małe rytuały przed wyjściem na scenę?

YOW-ROW: Chyba nie można tego nazwać rytuałem. Ja lubię pobyć chwilę sam, wyjść z garderoby.
Naoki Fujimoto: Ja lubię poprawiać nastrój opowiadaniem kawałów.

Odniosłam wrażenie, że wszyscy basiści tacy są!

Naoki Fujimoto: Najwyraźniej. (śmieje się)

Coraz więcej japońskich zespołów występuje we Francji. Co o tym myślicie? Co myślicie o koncertowaniu we Francji, skoro wiele osób tutaj zakłada, że japońska muzyka równa się visual kei, bardzo często ujmując jej tym samym wartości?

YOW-ROW: Mimo to możliwość wyjazdu za granicę, przyjazdu do Francji jest dla nas dobrą okazją. Szkoda, że pojawia się takie ciągłe porównanie. Naszym celem jest pokazanie, że w Japonii typowe są inne gatunki muzyki. Nie można wkładać wszystkiego do jednej szuflady.

Jakie macie plany na przyszłość?

YOW-ROW: Na obecną chwilę nie mamy żadnych, poza nowym albumem, o którym już myślimy. Nasz główny obszar zainteresowania to nadzieja, że ludzie we Francji nas zapamiętają i że publiczność zda sobie sprawę, że Japonia to nie tylko visual kei i j-pop, ale także wiele innych rodzajów. Pomagamy ludziom usłyszeć inne brzmienia, ale mamy jeszcze wiele roboty.

Czy mieliście czas pozwiedzać Paryż?

YOW-ROW: Przyjechaliśmy w czwartek rano, więc widzieliśmy tylko Japan Expo i okolice.

Na koniec, gdybyście mieli zdefiniować GARI jednym zdaniem, jak by ono brzmiało?

YOW-ROW: Mamy agresywne wyobrażenie o naszej grupie. GARI jest "w ataku!". Nasz menadżer mówi, że: "GARI jest jak pistolet".


JaME pragnie podziękować GARI, a także tłumaczowi oraz Soundlicious.