Jak często podczas czytania artykułów zadajecie sobie pytanie: "Co to słowo oznacza?". Slang i żargon jest częścią naszego codziennego życia i nie ma różnicy, czy chodzi o japońską społeczność muzyczną, czy jakąkolwiek inną. Zamieściliśmy tutaj definicje mniej lub bardziej niezrozumiałych terminów, które pomogą wam być na czasie.
3'' singiel - znany także jako
mini CD, często wykorzystywana do wydawania na niej singli. Może być odsłuchiwana na zwykłym odtwarzaczu CD.
Anime - japońska animacja. Użyta w niej muzyka jest zazwyczaj wykonywana przez japońskich artystów.
Anketto - z "enquete", czyli "zapytanie, prośba o informację"; badania przeprowadzane najczęściej po koncertach zespołów indiesowych na temat reakcji fanów.
Angura kei - skrócona forma od angielskiego słowa "underground"; styl ten bazuje na teatralności i spokojniejszej, mroczniejszej muzyce.
Bangyaru - złożenie słów "band girl" lub "band gal", odnoszącego się do dziewcząt mających obsesję na punkcie jakiegoś zespołu.
Cosplay - złożenie słów "costume play"; hobby polegające na wykonywaniu i przebieraniu się w kostiumy skopiowane lub bazujące na wyglądzie jakiegoś zespołu, postaci z gry czy filmów i animacji.
Drink ticket - bilet, który musi zostać zakupiony wraz z wejściówką na koncert i może być zamieniony na napój. Pieniądze z tych biletów idą na utrzymanie hali koncertowej.
Ending - znany także jako
ED; odnosi się do utworu użytego podczas wyświetlania napisów końcowych przedstawienia, częściej anime. Zobacz także
Opening.
Enka - gatunek muzyki japońskiej, spopularyzowany po drugiej wojnie światowej i wciąż posiadający wiele aspektów tradycyjnej kultury.
Eroguro - muzyka zespołów należących do tej kategorii skupia się przede wszystkim na motywach groteskowych i seksualnych, np. cali≠gari i MERRY.
Eurobeat - gatunek muzyki wywodzący się z Europy, która wzbudziła ogromne zainteresowanie w Japonii. Jest to rodzaj elektronicznej, tanecznej muzyki, charakteryzującej się szybkim bitem, często w towarzystwie wysoko śpiewającego, popowego wokalu i prostych, łatwych do zapamiętania tekstów. Dobrym przykładem będą tu piosenki wykorzystywane w grze ruchowej DDR (Dance Dance Revolution).
Fangirl - angielski termin używany do opisania fanek, które są niebezpiecznie obsesyjne. Mężczyźni są określani mianem "fanboy", jednakże termin jest rzadziej stosowany.
Fanservice - zachowanie sceniczne mające na celu zabawić lub rozentuzjazmować tłum, najczęściej z podtekstem homoerotycznym.
Film gig - wideo z koncertu, pokazywane w sali koncertowej zamiast w kinie.
First press - symboliczna ilość CD lub DVD, ukazująca się zazwyczaj z jakimś bonusem lub w specjalnym opakowaniu. Jeśli pierwsza seria się sprzeda, firmy nagraniowe mogą wypuścić drugie wydanie.
Furitsuke - znany także jako
Furi. Specjalnie ułożony taniec do konkretnej piosenki, który - w przeciwieństwie do
parapara - może być wykonywany do każdej muzyki.
Hello!Project - wszystkie damskie projekty i podgrupy z udziałem pop idolek, w tym Morning Musume.
Hiragana - jeden z japońskich alfabetów, używany do zapisu słów, które nie są zapisywane znakami
kanji.
Indie - niezależne zespoły, które nie mają kontraktów z wielkimi wytwórniami; termin ten jest często używany do określania mniej znanych zespołów.
In-store - (dosłownie - "w sklepie") okazja dla fanów na spotkanie z artystą/zespołem lub jego przedstawicielami, mające często miejsce w sklepie z płytami.
Japa-reggae - termin używany do określenia japońskich muzyków reggae.
Johnny & Associates - znany także jako
Johnny's; agencja wyszukiwania talentów, trenująca i promująca męskie zespoły popowe. Istnieje grupa Juniorów dla chłopców w wieku 11 lat i więcej, ćwicząca się w śpiewaniu, tańczeniu i komunikowaniu z publicznością. Członkowie zwykle podpisują kontrakty z wytwórniami istniejącymi w ramach
Johnny lub z
Avex. Należą do nich takie zespoły, jak: Kanjani∞, KAT-TUN, Arashi, SMAP, V6 i NEWS.
Kabuki - rodzaj tradycyjnego, japońskiego teatru, charakteryzującego się misternym makijażem scenicznym i wystylizowanymi przedstawieniami.
Kanji - znaki wywodzące się z Chin, używane w japońskim piśmie.
Katakana - jeden z japońskich alfabetów, najczęściej używany do zapisywania słów obcego pochodzenia.
Konwent Anime - często skracany do "anime kon" lub "kon"; jest to impreza przeznaczona dla fanów japońskiej animacji i przeważnie też japońskiej kultury, np. muzyki czy mody. Na konwentach imprezach amerykańskich często pojawiają się zapraszani z Japonii artyści.
Koto - tradycyjny japoński instrument strunowy, przypominający ogromną gitarę z ozdobnym pudłem rezonansowym.
Livehouse - mała sala koncertowa, której wielkość pozwala na bardziej intymny kontakt z zespołem. Żeby zapoznać się z najpopularniejszymi miejscami koncertowymi, zobacz przewodnik "
kluby, sale i stadiony".
Major - status zespołu, mającego podpisany kontrakt z dużymi, znanymi w Japonii wytwórniami, takimi jak
Avex.
Management - termin odnoszący się do menadżera (lub menadżerów), którzy m.in. aranżują wszystkie spotkania i występy dla zespołów.
Manga - japoński komiks.
MC - znany także jako
Mic Chat lub
Microphone Chat; krótkie przerwy podczas koncertu, w trakcie których zespół rozmawia z publicznością. Może stanowić także skrót frazy
Master of Ceremonies (dosłownie "Mistrz Ceremonii"), odnoszącej się do osoby, która pełni rolę gospodarza koncertu i przedstawia zespół, lub do członka zespołu, wykonującego rapowane kawałki.
Nagoya kei - gatunek mroczniejszej i cięższej muzyki, wywodzący się z Nagoi.
Obi - pasek papieru na zewnątrz płyty, często zawierający jakieś dodatkowe informacje na temat artysty.
Omnibus - składanka, mogąca stanowić zbiór najlepszych utworów jakiegoś jednego lub zawierająca piosenki wielu różnych artystów.
Oneman - samodzielny koncert jednego zespołu lub artysty; pierwszy tego typu występ uważany jest za ogromny sukces.
Opening - znany także jako
OP; określenia utworu użytego podczas napisów początkowych jakiegoś przedstawienia, częściej anime. Zobacz także
Ending.
Oricon Charts - listy przebojów publikowane przez Original Confidence Inc., sporządzane na podstawie wyników sprzedaży wszystkich wydawanych singli i albumów.
Oshare kei - rodzaj muzyki skupiający się na kolorowym wyglądzie i często wesołej, niezbyt poważnej muzyce rockowej.
Parapara - specjalna choreografia, przeważnie wykonywana do muzyki
eurobeat.
Photobook - kolekcja zdjęć zebrana w jednym albumie, czasami rozdawana jako prezent dla fanów, mająca na celu wypromowanie artysty.
PV - znany także jako
Promotional Video lub
MV (Music Video); teledysk wypuszczany zazwyczaj przed wydaniem singla, promujący nowy utwór.
Record label - firma zarządzająca sprzedażą nagrań muzycznych.
SE - znane również jako
Sound Effect; zazwyczaj jest to krótki utwór muzyczny otwierający płytę lub będący intrem do innego utworu, wytwarzany przez elektroniczne miksery. Termin ten może oznaczać także muzykę graną przed rozpoczęciem koncertu.
Session band - zespół powstały tylko na koncerty, zazwyczaj dla zabawy. W ich skład na ogół wchodzą muzycy różnych zespołów. Najlepszym przykładem będą wszystkie spotkania
Danger Crue's All-Star. Zespoły sesyjne czasami wydają jakiś materiał, ale nie tak często jak grupy oficjalne.
Shamisen - tradycyjny japoński instrument strunowy, wyposażony w trzy struny. Przypomina gitarę o bardzo długim gryfie.
Shibuya kei - styl japońskiego popu, wywodzący się z Shibuyi. Zawiera w sobie elementy jazzu, popu i electropopu.
Side-project - poboczny projekt jakiegoś członka zespołu, niezwiązany z jego obecną grupą.
Support member - nieoficjalny lub czasowy członek zespołu, wspomagający instrumentalnie bądź wokalnie grupę podczas występów lub nagrań.
Tokyo Dark Castle - bardzo popularny, japoński festiwal gotycki, promujący wiele undergroundowych imprez i wydarzeń. Posiada również angielskojęzyczną stronę internetową.
Two man - koncert, którego gwiazdami są dwa zespoły.
Urban - rodzaj muzyki, łączący w sobie elementy R&B, hip-hopu i rapu, na który duży wpływ mieli amerykańscy, czarnoskórzy muzycy.
Visual kei - podgatunek japońskiej muzyki, skupiający się na makijażu, ubraniach, modzie i szeroko pojętej muzyce rockowej.
