Wywiad z Megamasso

Chociaż zespół Megamasso pojawił się na scenie visual indie zaledwie rok temu, wydał już imponującą ilość płyt, a jego popularność tak w Japonii, jak i poza jej granicami ciągle rośnie.

Zaciekawieni przyczynami ich sukcesu, spotkaliśmy się z trzema członkami Megamasso w Tokio.


Na początek przedstawcie się nam proszę.

Inzargi: Wokalista Inzargi. Miło cię widzieć.
Ryouhei: Gitarzysta Ryouhei, miło mi cię poznać.
Gou: Basista Gou. Miło cię widzieć.

Skąd wzięła się nazwa waszego zespołu?

Ryouhei: Zawsze podobały mi się zespoły z czteroliterowymi nazwami. Ach, mam na myśli cztery japońskie litery. Nie obchodzi mnie, jak to się pisze po angielsku, po prostu brzmienie sylab "me ga ma so" wydawało mi się piękne.

Czy poza "megamaso" mieliście jeszcze jakieś inne nazwy do wyboru?

Ryouhei: Nie. To mój trzeci zespół visual kei, a ta nazwa chodziła mi po głowie już od czasów pierwszego.

W jaki sposób poznałeś Inzargiego i Gou, a może byliście już wcześniej przyjaciółmi?

Ryouhei: Na początku planowałem założyć zespół z Gou i Yuutą - perkusistą, który opuścił Megamasso. Zamierzałem grać na gitarze i śpiewać, ale jeden z moich znajomych powiedział "Znam dobrego wokalistę, nie jest nawet z visual kei" i tak poznałem Inzargiego, posłuchałem jak śpiewa i stwierdziłem "Chcę ten głos!".

Ryouhei, poza graniem na gitarze także śpiewasz, czy w przyszłości zamierzasz śpiewać coś więcej?

Ryouhei: Nie wydaje mi się. Ale oczywiście nadal będę śpiewać chórki.

Jakie pierwsze wrażenie wywołał na was Ryouhei?

Gou: Poznałem go już wcześniej, ale choć byliśmy częścią tej samej sceny visual kei, nie znałem go zbyt dobrze. Jednak gdy zdecydowaliśmy się zacząć razem grać, bardzo szybko dobrze go poznałem!
Inzargi: Nie znałem wcześniej żadnego z nich!

Wcześniej wykonywałeś inną muzykę?

Inzargi: Tak. Gou był częścią sceny visual kei, ja raczej sceny R&B.

A więc nie spotykaliście się w klubach...

Inzargi: Nie, poznaliśmy się przez internet. (śmiech) Znajomy powiedział mi "Musisz go zobaczyć", więc poszperałem trochę w internecie i tak dowiedziałem się o nim czegoś więcej.

Więc gdybyście nie mieli tego wspólnego znajomego, pewnie nigdy byście się nie spotkali?

Inzargi: Nigdy, na 100%! (śmiech) To cud.

Ryouhei, czy gdy po raz pierwszy usłyszałeś jego głos, pomyślałeś sobie "Znalazłem go!"?

Ryouhei: Tak. Ale zwróciłem także uwagę na jego wizerunek - gdy go poznałem nosił bardzo modne ciuchy, pomyślałem więc sobie "Ach, jest cool". Ale po poznaniu nas zaczął stopniowo oszczędzać na ubraniach. (wszyscy się śmieją)
Inzargi: Hej, nie mów tak! (śmiech)
Ryouhei: Bardzo dobrze śpiewa. Jego głos jest najważniejszy, ale lepiej jest mieć przy okazji dobry wizerunek.

Styl R&B jest zupełnie inny.

Ryouhei: Słyszałem, że gdy miał się z nami po raz pierwszy spotkać ubrał się bardzo dobrze. Pomyśleliśmy więc "Ma dobry gust", ale potem okazało się, że on woli styl japońskich Yankee. (przyp. tł.: "Yankee" to w Japonii określenie młodzieży należącej do gangów i ogólnie 'źle się prowadzącej)... (wszyscy się śmieją)

Cóż, wrócił do swojego stylu.

Inzargi: Wolę amerykański styl. Potrafię po prostu rozróżnić styl formalny od codziennego. (śmiech)
Ryouhei: Więc czemu nie nosisz formalnych ubrań cały czas!? (wszyscy wybuchają śmiechem)

Muzyka Megamasso łączy w sobie wiele elementów i stylów, czy więc gatunki muzyki, których sami słuchacie mają wpływ na waszą muzykę, staracie się je wplatać w brzmienie Megamasso?

Ryouhei: Nie, nie wydaje mi się, żeby tak było. Staramy się ograniczać naszą działalność, aby pozostać w ramach rocka visual kei. Jeśli ktoś powiedziałby nam "Zróbcie coś więcej", może przekroczylibyśmy tę granicę.

A więc masz więcej pomysłów na waszą muzykę?

Ryouhei: Tak. Dla przykładu, napisałem jedną piosenkę, która pełna była nieregularnych rytmów i trwała około 6 minut, tylko gitara i bas. Ale nasz producent powiedział nam "Lepiej jak z niej zrezygnujemy". (śmiech) Napisałem też eksperymentalną piosenkę na fortepian. Piosenka bez wokalu może się wydawać dziwna, ale nasz supportujący perkusista uderza w bębny, my to aranżujemy i tak powstaje piętnastominutowy rytmiczny utwór. Mam zaufanie do brzmienia Megamasso.

Fajnie byłoby to usłyszeć na waszym koncercie

Ryouhei: Tak. Chciałbym to zrobić. Wtedy naprawdę na wierzch wyszłyby nasze gusta muzyczne, ale w trójkę staramy się ograniczyć zasięg muzyki Megamasso tak, aby łatwo się jej słuchało fanom sceny visual kei.

W waszym profilu napisane jest, że Ryouhei gra na fortepianie i skrzypcach, a Gou lubi słuchać muzyki klasycznej, macie więc jakieś podstawy w klasyce. Czy wpływa to w jakiś sposób na muzykę Megamasso?

Ryouhei: Tak myślę. Na pewno ma to wpływ na linie naszych melodii i na nasz sposób komponowania.

Ryouhei, komponując muzykę korzystasz z gitary czy keyboardu? A może z komputera?

Ryouhei: Używam syntezatora, który dostałem od babci, gdy zaczynałem liceum. Jest bardzo stary i nie brzmi już najlepiej, ale zawsze z niego korzystam.

Kiedy zainteresowało cię granie w zespole?

Ryouhei: Gdy byłem w drugiej klasie liceum. Wcześniej słuchałem tylko muzyki klasycznej. Kiedy byłem w drugiej klasie gimnazjum, popularny stał się zespół SHAZNA. Zainteresowali mnie, ale nie swoją muzyką, tylko częścią wizualną. Patrzyłem na SHAZNĘ i kupowałem ich płyty, ale nie miałem pojęcia o gitarach elektrycznych.

Kiedy zacząłeś grać na gitarze?

Ryouhei: Gdy byłem w drugiej klasie liceum. Zacząłem grać pod wpływem znajomych.

Czy po skomponowaniu muzyki na keyboardzie dodajesz do niej dźwięki innych instrumentów?

Ryouhei: Tak. Tworzę melodię, kody, czasami riffy gitarowe, to zależy od piosenki. Ale ok. 80% piosenek tworzę przy użyciu keyboardu.

Kiedy dodajesz teksty?

Ryouhei: To zależy od piosenki. Czasem pierwsze są słowa, czasem pierwsza jest muzyka, to naprawdę zależy od utworu.

Czy komponujesz w oparciu o jakąś teorię, czy wspierając się jedynie własnymi odczuciami?

Ryouhei: Nie mam żadnej teorii. Komponuję pod wpływem natchnienia. Gdy w drugiej klasie liceum zacząłem grać w zespole, potrafiłem czytać nuty, ale teorii uczyłem się później, tak, aby móc wytłumaczyć moje piosenki pozostałym członkom.

Kiedy pojawia się u ciebie natchnienie?

Ryouhei: Hm, natchnienie nie przychodzi do mnie samo, ja je prowokuję. Czasami melodie niespodziewanie pojawiają się w mojej głowie, ale ponieważ słuchałem zarówno muzyki klasycznej, jak i j-popu, stworzyło to pewną bazę. Natchnienie pojawia się stamtąd, tak mi się przynajmniej wydaje.

W interesujący sposób dobierasz słowa. Czy czujesz, że jesteście dzięki temu oryginalni, a może robisz tak pod wpływem inspiracji z różnych źródeł?

Ryouhei: Cóż, według mnie to nie jest interesujące, raczej po prostu dziwne. (wszyscy się śmieją)

Czytasz książki?

Ryouhei: Lubię książki, ale ostatnio jestem zajęty i nie mogę ich wiele czytać. Gdy byłem jeszcze w szkole, czytałem książki cały czas; jestem typem człowieka, który potrafiłby spędzić cały dzień w bibliotece na uniwersytecie.

Więc jesteś oczytany?

Ryouhei: Sam nie wiem, gdy ludzie pytają mnie "Jakie książki czytasz?", odpowiadam "Obecnie nie czytam już zbyt wiele". Ale myślę, że wszystko, co przeczytałem jako dziecko, jest nadal we mnie. Na przykład w domu moich dziadków były grube tomy, takie jaki "Heike Monogatari". i jako dziecko cały czas je czytałem. Ostatnio jestem bardzo zajęty i czytam mniej niż przeciętny człowiek, ale wydaje mi się, że wszystko, co wtedy czytałem, nadal we mnie siedzi.
Inzargi: A potem wymyśla własne słowa. (śmiech)
Ryouhei: Cóż, gdy pytają mnie o to, czy jestem normalny, zaczynam zauważać, że ostatnio odbiegam od normy! (śmiech)
Inzargi: Za późno! (wszyscy wybuchają śmiechem)

Nie zapisujesz sobie chyba słów, aby przechować je na później, wychodzą one z ciebie raczej naturalnie.

Ryouhei: Być może, pozostali członkowie zespołu nie widzieli nigdy jak zapisuję słowa, a potem pytam się ich "Co myślisz o tym?", albo coś sobie notuję. Słowa nie są dla mnie najważniejsze, czasami nawet oszczędzam na nich czas, aby móc lepiej popracować nad melodiami. Ostatnio zmieniła się nieco moja świadomość, ale zanim zaczęliśmy pracować z producentem, robiłem to, na co tylko miałem ochotę. (śmiech)

Co robisz, gdy melodia nie pasuje do słów? Zmieniasz słowa czy melodię?

Ryouhei: Jeśli chodzi o słowa, często nie śpiewamy wszystkiego, co mamy zapisane w tekście.
Inzargi: Mówię wam, to nowa forma tyranii! (wszyscy się śmieją)

Inzargi, czy łatwo jest ci zrozumieć i zaakceptować słowa, które pisze Ryouhei?

Inzargi: Sama wiesz, że to niemożliwe! (śmiech) Nie jestem tego w stanie zrobić, ponieważ to nie ja je piszę.

Pytasz go o to, z jakiego punktu widzenia pisane był słowa, rozmawiacie o tym?

Inzargi: Tak. Dyskutujemy o tym przez około godzinę, a gdy już zrozumiem o co chodzi, sprawdzamy jak najlepiej dopasować słowa do melodii. Jeśli nie uda nam się dopasować części tekstu do melodii, razem rozmawiamy o tym, jak to naprawić.

Tytuły waszych wydawnictw są specyficzne.

Ryouhei: Dziękujemy. Ale dla mnie one są całkiem normalne, staram się je stonować. Słowa na ostatnim singlu były problematyczne, więc zmieniliśmy je trochę albo śpiewaliśmy co innego niż było napisane. Nie chciałem wyrażać w swoich tekstach groteski, ale w jednej piosence pojawiły się słowa "uzależnienie od heroiny" czy "rozwiązłość", które nie nadawały się do puszczania w radio. Więc zamiast tego Inzargi śpiewa "mdleć" na płycie, a "rozwiązłość" na koncertach itp.

Czy każdy z waszych albumów ma jakiś motyw przewodni? Czy pisząc teksty wyobrażasz sobie jakieś obrazy albo światy?

Ryouhei: Nie korzystamy w żadnego motywu przewodniego. Do tej pory mieliśmy tylko jeden album oparty na wspólnym koncepcie, Kai no me tou no zokuryou.

Więc ten album opowiada jakąś historię, ale wasze pozostałe płyty nie mają już jednego motywu wiążącego wszystkie utwory.

Ryouhei: Nie, każda piosenka ma swój własny świat. Chociaż w słowach w książeczkach są pewne tricki, wskazówki, więc nie mogę wam nic więcej na ten temat powiedzieć, ale liczę na to, że sami to dostrzeżecie.

Twoje teksty często dotyczą nocy, deszczu, zimy, odnoszę przez to wrażenie, że są dosyć negatywne.

Ryouhei: Ach... może tak jest. Staramy się ograniczać świat Megamasso, aby pasował do sceny visual kei. Visul kei lubi takie słowa jak "róża", "kwiat", "gwiazda", "księżyc", "miłość" itp. Spośród tych słów pasujących do visual kei wybieram te, które mi się podobają.

Inzargi, to twój pierwszy (oficjalny) zespół, czy było ci ciężko dopasować swój styl życia do grania w tak aktywnym zespole jakim jest Megamasso?

Inzargi: Było ciężko. Miałem mieszane uczucia, ponieważ ta scena jest czymś zupełnie innym od tego, do czego byłem przyzwyczajony i musiałem się do niej szybko przyzwyczaić. Ale pozostali członkowie bardzo mi pomogli, więc było w porządku. Moje środowisko zmieniło się całkowicie, więc musiało minąć trochę czasu zanim się przystosowałem.

Czy bardzo cię to dezorientowało?

Inzargi: Tak, ale tylko na początku. Gdy po raz pierwszy spotkałem Ryouheia, a on poprosił mnie, abym przyłączył się do jego zespołu poczułem, że coś tracę. Nie byłem pewien, co mam zrobić. W końcu zdecydowałem się do nich przyłączyć i wszystko poszło pomyślnie.

Tym razem na zwyczajnej edycji albumu znalazła się piosenka Love you so..., którą w całości napisałeś i skomponowałeś. Czy czujesz różnicę śpiewając piosenki własne i te napisane przez innych?

Inzargi: Tak, czuję. Wydaje mi się, że mogę zaśpiewać cokolwiek mi dadzą, ale piosenki nie napisane przeze mnie trochę się wtedy zmieniają. A piosenki, które sam napisałem, cóż, w końcu sam siebie znam najlepiej, wiem więc, jak chcę tę piosenkę zaśpiewać, jak płynie jej melodia, gdzie się wznosi. Wiem te rzeczy od samego początku.

W jakich piosenkach jesteś dobry? Twoje ballady, takie jak winter's day są naprawdę piękne, czy to w tego rodzaju piosenkach jesteś najlepszy?

Inzargi: Tak. Jestem w nich bardzo dobry. Ballady pasują do mojego głosu i są jednym z moich atutów.

Chodzicie czasami na karaoke?

Inzargi: Nie lubię karaoke. (śmiech) Więc nie chodzę na nie często.
Ryouhei: Tak, gdy teraz o tym myślę... nigdy nie byliśmy razem na karaoke. (śmiech)

Gou, co się dla ciebie zmieniło po tym, gdy przyłączyłeś się do Megamasso, które jest w końcu zespołem poprockowym.

Gou: Byłem co prawda częścią tej samej sceny visual kei, ale moje środowisko zmieniło się całkowicie. Od chwili gdy przyłączyłem się do Megamasso, mój świat się powiększył, to jest chyba najważniejsze.

Czy w momencie odejścia ze składu perkusisty czy ty, jako basista, zmieniłeś swoje podejście do waszej muzyki?

Gou: Oczywiście, miało to na mnie wpływ. Zmienił się rytm, sposób jego tworzenia, jako basista musiałem się więc do tego przyzwyczaić.

Ryouhei jest głównym kompozytorem, Inzargi napisał kilka piosenek, a co z tobą? Zamierzasz napisać dla Megamasso jakieś piosenki?

Gou: Oczywiście.
Ryouhei: Pisze je już teraz. Co prawda obecnie do nas nie pasują, więc jeszcze ich nie wydaliśmy, ale wszyscy troje piszemy piosenki.

A więc możemy się spodziewać, że w przyszłości wypuścicie więcej różnorodnych i oryginalnych piosenek?

Ryouhei: Myślę, że wykorzystamy je w chwili, gdy będą pasować do wizerunku jaki sobie obierzemy w przyszłości.

Od kiedy pracujecie z producentem?

Ryouhei: Od singla Hoshi furi machi nite.

Jak bardzo zmieniło się wasze brzmienie?

Ryouhei: Stało się zupełnie inne. Z producentem rozpoczęliśmy pracę przy Hoshi furi machi nite, które nagrywaliśmy jeszcze z naszym byłym perkusistą. Potem staliśmy się trio, zmienił się perkusista i zmieniło się brzmienie. Inzargi znał już wcześniej tego producenta, ale Gou i ja bardzo zmieniliśmy się, od kiedy zaczęliśmy z nim pracować.

Czy przyjmowaliście jego opinie w sposób obiektywny?

Ryouhei: Tak. Postanowiłem nauczyć się od niego wszystkiego, czego tylko mogłem, więc zostawałem z nim w studio jak długo się tylko dało i rozmawiałem z nim, aby dowiedzieć się, co myśli.

Produkujesz obecnie Watashime Slug. Czy produkowanie innych zespołów jest czymś, co chciałbyś robić w przyszłości?

Ryouhei: Tak. Myślę, że będę kontynuował produkowanie Watashime Slug oraz innych zespołów, jeśli tylko zostanę o to poproszony. Ale Megamasso jest dla mnie zawsze na pierwszym miejscu.

Lubisz produkować?

Ryouhei: Tak, lubię. Na początku produkowałem Megamasso. Kiedy zaczęliśmy pracować w producentem, zmieniliśmy się. Nadal często zajmuję się produkowaniem zespołu, ale Megamasso to zespół visual kei, a więc ważna jest nie tylko muzyka. Inzargi zaprojektował bandanę, która była dodana do naszego DVD, a Gou pracuje jako model dla magazynów i według mnie obie te działalności są częścią Megamasso. Więc każdy z nas zajmuje się tym, w czym jest dobry. Ale koniec końców, naszą muzykę tworzymy razem, wspólnie omawiając większość rzeczy.

Możesz nam powiedzieć coś więcej na temat "Tensai terebi kun MAX"? Byłeś tam kilkukrotnie gościem, o czym jest ten program?

Ryouhei: Tak! Bardzo go lubię! (śmiech) Lubię pracować nad muzyką i grać w zespole, i jestem bardzo szczęśliwy widząc fanów, których słuchanie naszej muzyki napełnia energią, a poza tym lubię też ubierać się w stylu visual kei. I jak wszyscy wiedzą, lubię się wyróżniać, uwielbiam cosplay i chcę się pokazywać w programach na ten temat, kiedy tylko mogę. Będę się w nim pokazywał tak długo, dopóki nie zacznie to szkodzić Megamasso.

A więc sporo myślisz o mediach.

Ryouhei: Tak jak wszyscy członkowie.

Inzargi, lubisz projektować?

Inzargi: Tak. Lubię rysować. Zaprojektowałem bandanę, która dołączona była do naszego DVD.
Ryouhei: Jest bardzo zręczny manualnie, często więc zszywa mi szwy na spodniach. (śmiech) Jest w tym bardzo dobry. Jestem pewien, że jest perfekcjonistą i jak już się na coś zdecyduje, robi to bardzo uważnie, jest przez to całkowitym przeciwieństwem mnie. (śmiech) Zachowujemy korzystną równowagę.

Jakie są wasze ulubione piosenki Megamasso i dlaczego właśnie one?

Ryouhei: Nie mówiłem tego jeszcze pozostałym członkom... (śmiech) jedna z nich to Yuki mau chigasaki. Kiedyś pozwoliłem Gou jej posłuchać i powiedział, że mu się podoba.

Ta piosenka nie była jeszcze wydana?

Ryouhei: Tak. Inzargi jej jeszcze nie słyszał; chcę, żeby poczuł świeżość, gdy ją w usłyszy. Napisałem ją będąc jeszcze uczniem gimnazjum i już wtedy zdecydowałem, że wydam ją w odpowiednim czasie po zadebiutowaniu na scenie. W gimnazjum napisałem trzy piosenki: Namida neko, Tsuki koi i Yuki nau chigasaki. Spośród obecnych piosenek Megamasso najbardziej lubię New Romancer. Tego też nie mówiłem jeszcze pozostałym, ale napisałem tę piosenkę w dwóch wersjach. Jednej dałem im posłuchać, to ograniczona wersja New Romancer, ale jest jeszcze wersja rozszerzona. Więc spodziewajcie się rozszerzonej wersji New Romancer... to wszystko, dziękuję! (śmiech)
Inzargi: Powiem wam jedno, ciężko jest śpiewać ograniczoną wersję New Romancer, ponieważ linia głównej melodii opada o skalę niżej niżej. To zabójczo trudne! (wybucha śmiechem)
Ryouhei: Mogę wymienić jeszcze jedną piosenkę? Lubię Miyoruku (mjolk) z naszego ostatniego albumu. Po prostu mi się podoba.
Inzargi: Lubię wszystkie nasze piosenki, ale do głowy przychodzi mi teraz Namida neko. To był mój pierwszy kontakt z tym zespołem i byłem pod sporym wrażeniem.
Gou: Pomyślmy... wybieram Mandrake usagi konagusuri i Throne Angel. W Mandrake... lubię wszystko, od prezentowanego światopoglądu po melodie. Co do Throne Angel - gdy gramy ją na żywo, odczuwam wrażenie jedności z publicznością, poza tym podoba mi się niskie brzmienie mojego basu.

Wasze klipy są interesujące. W jaki sposób je wymyślacie?

Ryouhei: Po prostu mówię, co chciałbym zrobić, nawet w studio filmowym.

Od chwili rozpoczęcia działalności nieprzerwanie wypuszczacie nowe single i albumy. Czy macie w ogóle czas dla siebie? Co zazwyczaj robicie w wolnym czasie?

Ryouhei: Większość czasu spędzam z pozostałymi członkami. Poza tym chyba tylko śpię. (śmiech) Praktycznie nigdy nie jestem sam. W trakcie podróży gram w gry.
Inzargi: Tak samo jest ze mną. Słucham mojej ulubionej muzyki. Lubię zachodnią muzykę.
Gou: Gdy tylko mam wolny czas, oglądam filmy.

Japońska muzyka staje się coraz bardziej popularna na całym świecie, czy w związku z tym jesteście zainteresowani występowaniem i sprzedażą płyt Megamasso poza granicami Japonii?

Wszyscy: Jesteśmy bardzo zainteresowani!

Interesuje was światowa trasa?

Wszyscy: Oczywiście! Bardzo chcielibyśmy w nią pojechać!

Niebawem rusza wasza zimowa trasa. Co chcecie dzięki niej osiągnąć?

Ryouhei: Wszyscy uważamy, że nasz najnowszy album, Matataku yoru, jest arcydziełem wśród naszych nagrań, a większość naszych fanów uważa, że główne melodie z albumu pasują do Megamasso, chcę więc, abyśmy w 100% wyrazili ten zespół. Ostatnio spotkaliśmy się, aby podyskutować nad naszymi planami i pragnieniami, zmieniliśmy przy okazji kilka aranżacji, aby dopasować je do naszych pomysłów.

winter's day to świetna piosenka. Jest jak arcydzieło, które śpiewane jest na "NHK Kouhaku Utagassen" (sławny japoński program muzyczny telewizji NHK, nadawany pod koniec każdego roku).

Ryouhei: Więc będziemy się o to starać! (śmiech)

Co chcecie osiągnąć z Megamasso?

Ryouhei: Tak jak to jest w tekście do Throne Angel, chcemy się po prostu wznosić coraz wyżej i wyżej.

Przekażcie na koniec wiadomość czytelnikom JaME

Ryouhei: Jestem Ryouhei z Megamasso. Bardzo dziękuję za ten wywiad. Od kiedy założyliśmy ten zespół nie minął jeszcze rok, ale odzew zza granicy jest niesamowity, otrzymujemy wiele wiadomości i prezentów od fanów. Naprawdę chcemy jak najszybciej wystąpić za granicą. Zbieramy piosenki, może więc wydalibyśmy jakąś limitowaną płytę dla fanów zza granicy? Niestety boję się, że nasz manager miałby coś przeciwko temu pomysłowi (śmiech)... chciałbym wydać limitowaną płytę tylko dla fanów spoza Japonii. Zróbmy to więc! OK? (Ryouhei spogląda na twarz managera) Och... nie wygląda na szczęśliwego. (śmiech) Pomyślmy... kiedy nadejdzie odpowiednia chwila, sam się tym zajmę! (śmiech) To znaczy ja i pozostali członkowie.
Inzargi: Zróbmy to razem! (wszyscy wybuchają śmiechem) Jestem szczęśliwy z otrzymania tej możliwości, otrzymuję mnóstwo listów od fanów zza granicy, większość z nich o treści "Przyjedźcie do mojego kraju" albo "Chciałbym was niedługo zobaczyć". Chciałbym na nie wszystkie wkrótce odpowiedzieć. Chciałbym, aby Megamasso się rozwijało i mogło zagrać światową trasę. Chciałbym, aby zagraniczni fani mogli niebawem pójść na koncert Megamasso.
Gou: Bardzo chciałbym zagrać za granicą. Słuchajcie muzyki Megamasso. Pragnę, aby fascynował was mój bas i moja twarz! (śmiech)