Gimikku - Crowd

Visualowa formacja Gimikku była obecna na rynku przez kilka lat i zostawiła po sobie dla przyszłych pokoleń pokaźną dyskografię. Crowd ukazał się w 2005 roku i był ostatnim wydawnictwem tego zespołu.

Z dwóch piosenek na płycie pierwsza Shyness jest tą mocniejszą i daje próbkę zaraźliwej energii, dzięki której muzyka Gimikku była dość popularna. Takumi śpiewa do wpadającego w ucho beatu, okraszonego gitarowym graniem Ayano i Tetsu; i choć głos wokalisty nie jest szczególnie imponujący, słucha się go dobrze. Im bliżej refrenu, tym głośniejsza staje się gra instrumentów, spośród których warto zwrócić uwagę na skrzypce, budujące nastrój utworu. Sam refren jest skoczny i wybuchowy, a pojawiające się następnie gitarowe solo to jeden z najciekawszych momentów tej płyty. Na uwagę zasługuje także zmieniający się ciągle beat, wygrywany przez Kasumiego i w dużej mierze przyczyniający się do kierunku, który utwór obiera.

renders ma bardziej agresywny ton, ostrzejszą grę perkusji i gitar. Wokal Takumiego jest zniekształcony, a czysta energia pchająca ten kawałek naprzód na pewno stanowiła samą przyjemność na koncertach. Niestety, na płycie refren wypada słabo, zwłaszcza po tym zaserwowanym w Shyness. Wokale nie brzmią mocno, ale piosenka ma kilka dobrych stron: jedną z nich jest choćby gitarowa gra w refrenie. W krótkim interludium basista Nell wygrywa intrygujący duet ze śpiewającym falsetem Takumim.

Mimo że Gimikku nie przetrwało długo na scenie muzycznej, nie myślcie sobie, że zespół nie miał niczego do zaoferowania. Z muzycznego punktu widzenia grupa miała zadatki na to, aby zawędrować daleko i szkoda, że nie uda nam się już tych kompozycji posłuchać na żywo. Jednak miłośnicy visual kei powinni zapoznać się z dyskografią zespołu, gdyż jest to formacja, która miała istotny wpływ na rozwój sceny tegoż nurtu we wczesnych latach nowego milenium.