D - Schwarzschild

Najnowsze dzieło D stanowi doskonałą demonstrację ciężkiego, gotyckiego brzmienia grupy. Już nawet zapożyczone z języka niemieckiego tytuły obydwu umieszczonych na krążku utworów epatują mrokiem. Naszpikowany charakterystyczną miksturą mocnych partii instrumentalnych oraz symfonicznego artyzmu singiel stanowi kolejne cenne uzupełnienie repertuaru zespołu.

Die letzte nacht rozpoczyna operowy wstęp o dramatycznym wydźwięku, by następnie zaprowadzić słuchacza do krainy ciężkich gitarowych brzmień, wspartych chóralnym tłem. Kwintesencje tego wybornie mrocznego utworu stanowią: wokal Asagiego, okraszony gitarową wirtuozerią Hide-zou i Ruizy. Perkusja Hirokiego oraz bas Tsunehito podtrzymują rytm kompozycji, nie są jednak tak wyraźnie wyeksponowane. Pomimo tego, iż nie jest to utwór tytułowy, świetnie sprawdza się w charakterze preludium, wprowadzając potencjalnego odbiorcę w nastrój następującego zaraz po nim Schwarzschild.

Barokowy, syntetyczny klawesyn, wespół z pełnym siły gitarowym rzemiosłem połączonym z pulsującym rytmem perkusji, otwiera przed słuchaczem bramę do krainy Schwarzschild. Pierwsza wokaliza, stanowiąca miksturę wspólnych wysiłków Asagiego oraz pozostałych członków grupy, wyznacza niby-sakralną jakość kompozycji. Tembr głosu Asagiego transponuje od zawodzącego, przez wysoki, aż po zwiewny szept, zachowując jednocześnie krystaliczną czystość. Instrumentalny przerywnik stanowi swoistą demonstrację kunsztu gitarowego duetu Hide-zou i Ruizy, zaś basowe linie Tsunehito kreują świetne melodyczne tło, doskonale wpisując się w skłaniający się ku gotykowi nastrój kompozycji. Pod koniec utworu wokal Asagiego staje się łagodniejszy, w wyśpiewywanych przez niego słowach pobrzmiewa nuta tęsknoty, przechodząca w oddalający się szept.

Do opisywanej wersji singla dołączone zostało DVD zawierające klip ilustrujący utwór Schwarzschild.

Odznaczający się niezmiennie oszałamiającym wokalem, wspartym dotrzymującą mu kroku sekcją instrumentalną, materiał zamieszczony na singlu stanowi kwintesencję estetyki spod znaku D. Wszak mistrzowskie łączenie operowego dramatyzmu z gotyckim rockiem nie od dziś stanowi wizytówkę formacji. Omawiane wydawnictwo najprawdopodobniej trafi w gusta szerszej publiczności. Zapewne spodoba się ono zarówno zagorzałym wielbicielom twórczości D, jak i zwolennikom zbliżonej stylistyki.