yasu oczarował wszystkich swoim solowym debiutem.
Z imponującym zestawem muzyków wspomagających, wśród których znalazł się, znany między innymi ze S.K.I.N. i solowych dokonań, gitarzysta SUGIZO oraz basista zespołu La'cryma Christi, Shuse, yasu z Janne Da Arc prezentuje swój solowy debiut. Spell Magic został wydany w dwóch wersjach: limitowanej z DVD i regularnej tylko z płytą CD. Ta recenzja dotyczy tej drugiej edycji.
Spell Magic wyciąga swe dłonie niskimi tonami gitary, chwyta w mocny uścisk i wciąga słuchacza w rock’n’rollową głębię. Charakterystyczna gitara, solidna rockowa melodia i wokal yasu składają się na chwytliwy refren ponad warstwą prawie popowych rytmów perkusji. To właśnie sekcja rytmiczna nadaje temu kawałkowi nieoczekiwanego kopniaka, tworząc żywiołową bazę dla agresywnego wokalu i gitary. Głos yasu idealnie pasuje do tego typu utworu i na pewno sprawi, że słuchacz chętnie się do niego dołączy.
Drugi utwór na krążku to melodia z całkiem innej bajki; po pierwsze, jest to cover, a nie utwór napisany przez yasu; po drugie, zawiera wokal, cudowne pianino i gitarę. Ten utwór był pierwotnie wykonywany przez LOOK w latach 80-tych i zadziwiająco dobrze się zestarzał, a wykonanie yasu jest perfekcyjne. Ten utwór będzie wisienką na torcie dla wszystkich tych, którzy byli oczarowani jego śpiewem w Janne Da Arc. Ci, którzy spodziewali się podobnego klimatu jak w pierwszym utworze, mogą być trochę zawiedzeni, ale nie mogę sobie wyobrazić, że komuś nie przypadnie do gustu ta piosenka, delikatnie kołysząca się pomiędzy pasją i flirtem, oraz głos yasu, z siłą i przekonaniem zmienia się tworzący odpowiedni nastrój.
Spell Magic to zdecydowanie potężny i godny zapamiętania debiut. Słychać na nim jednak pewne brzmienia w stylu Janne Da Arc, ale nie dało się tego uniknąć biorąc pod uwagę to, że głos yasu jest tak ściśle powiązany z unikalną muzyką tego zespołu. Nie jest to jednak zwykłe odgrzewanie muzyki macierzystej grupy, gdyż yasu wyruszył na poszukiwanie swego własnego brzmienia, prezentując słuchaczom singiel z bardzo chwytliwym utworem tytułowym i łagodną, wzruszającą stroną b. Przepaść między tymi dwoma utworami daje zarówno osobom, którzy go jeszcze nie słyszeli, jak i tym, którzy znają go dobrze, próbkę muzycznych umiejętności artysty i zakresu możliwości tego, co może nam zaoferować w przyszłości.
