Konferencja prasowa z Chiharu Tamashiro

Dzień przed pierwszym występem w Brazylii japońska piosenkarka Chiharu Tamashiro (Kiroro) i członkowie zespołu jej towarzyszącego spotkali się z prasą na konferencji zorganizowanej przez ZAI Live Eventos i Prisma Pop. Piosenkarka opowiedziała o swojej karierze, historii i doświadczeniach z podróży.


Jakie są twoje oczekiwania wobec jutrzejszego koncertu?

Chiharu: To mój pierwszy raz w Brazylii i pierwszy raz, kiedy wystąpię solo za granicą. Zazwyczaj nie występuje solo, nawet w Japonii, jestem więc bardzo podekscytowana! Ponieważ członkowie mojego zespołu są wspaniali i wspierają mnie, wiem, że będę mogła podzielić się z wami moją muzyką. Słyszałam też, że tutaj, w Brazylii, ludzie będą śpiewać razem ze mną i bardzo się z tego cieszę!

Jak to jest przyjechać z drugiego końca świata i wystąpić w Brazylii? Czy wiedziałaś, że masz tutaj tylu fanów?

Chiharu: Wiedziałam, że istnieją kenjinkai (stowarzyszenia japońskich imigrantów i ich potomków), ale nigdy nie słyszałam o fanach mojej muzyki w Brazylii.

Co uważasz za najbardziej wyjątkowe w muzyce i kulturze Okinawy, czym chciałabyś podzielić się z brazylijską publicznością?

Chiharu: Okinawa to miejsce, gdzie słucha się wielu typów muzyki, a ponieważ stamtąd pochodzę, myślę, że część tego wpływa na moją twórczość. Mimo to nie sądzę, żeby moje melodie same w sobie były czymś niezwykłym.

Czy możesz opowiedzieć nam o imprezie powitalnej zorganizowanej przez Brazylijskie Stowarzyszenie Yomitan Sonjinkai i czy wiedziałaś o istnieniu stowarzyszenia z twojej ojczyzny w Brazylii?

Chiharu: Wiedziałam wcześniej, że w Brazylii są ludzie z Yomitan i słyszałam o Stowarzyszeniu od moich krewnych. Kiedy mój ojciec był młodszy, prawie przyjechał do Brazylii, byłam więc bardzo szczęśliwa i podekscytowana, że mogę wziąć udział w tym wydarzeniu. Wiem, że ludzie napotykali wiele trudności przechodząc przez proces imigracyjny, ale dzięki nim mamy dziś wszystko, co zostało zbudowane przez lata. Cieszyłam się rozmawiając z tymi ludźmi i słuchając ich historii. Byłam też bardzo dumna, jako rodowita mieszkanka Yomitan, że mogłam spotkać tam ludzi z mojego rodzinnego miasta i być częścią tej chwili. Chcę, by ta więź trwała i zdecydowanie chcę ich ponownie spotkać. Życzę wszystkim uczestnikom wydarzenia dużo zdrowia, długowieczności i wiele szczęścia!

Wspomniałaś, że twój ojciec planował przyjazd do Brazylii. Czy mogłabyś opowiedzieć o tym trochę więcej?

Chiharu: Mój pradziadek myślał o przyjeździe do Brazylii z moim dziadkiem i rodziną około 72 lata temu, gdy ten miał około 3 lat. Miała to być imigracja powojenna. Wczoraj, spotykając się z ludźmi podczas przyjęcia, pomyślałam, że gdyby tu przyjechał, mogłabym znaleźć się po tej „drugiej stronie” Brazylii – a może nawet bym się nie urodziła. Dzięki temu to spotkanie z ludźmi nie było czymś zupełnie poza moim zasięgiem; mogło się wydarzyć. Stałam się bardziej zaciekawiona i chciałam lepiej zrozumieć drogę tych wszystkich, którzy przybyli do Brazylii.

Dziś rano wraz z członkami twojego zespołu poszłaś do muzeum imigracji. Czy możesz podsumować najbardziej pamiętną część wizyty?

Chiharu: Moja podróż do Brazylii zajęła około 25 godzin, a powrót zajmie kolejne 30 godzin, ale w muzeum widziałam, że podróż trwała kiedyś dwa miesiące. Kiedy zobaczyłam zdjęcia domów, pomyślałam o tym, jak ludzie pewnie tam mieszkali, wspominając swoje życie w Japonii. Podpis głosił także, że było wiele chorób i nie każdemu udało się je pokonać i być tu dzisiaj. Ci, którym się to udało, poza ich pokonaniem, osiągnęli znaczący rozwój społeczny. Poczułam wdzięczność i byłam głęboko poruszona uczuciem, jakim ci ludzie darzyli Japonię, nawet będąc tutaj. Rozmawiałam o tym nawet z członkami zespołu i to sprawiło, że zapragnęłam żyć jeszcze intensywniej.

Masz bardzo bogatą karierę, zarówno solową, jak i z duetem Kiroro. Czy przez te lata zmienił się twój stosunek do muzyki i przesłanie, które chcesz przekazać?

Chiharu: Myślę, że w trakcie tej długiej kariery zmieniło się tylko to, że zaczęłam zdawać sobie sprawę, iż nie chcę robić rzeczy, które przekraczają moje możliwości. Chcę śpiewać i tworzyć muzykę, ciesząc się chwilami, których doświadczam.

Na twoim najnowszym albumie, a zarazem pierwszym od 13 lat, With You, nagrywałaś z dziećmi z Okinawy. W ostatnich latach odwiedziłaś również kilka ośrodków dla dzieci w innych krajach. Czy możesz opowiedzieć nam trochę więcej o tych doświadczeniach i o tym, jak pojawiły się te możliwości pracy z dziećmi?

Chiharu: Zagraliśmy kilka koncertów podczas obchodów 20-lecia Kiroro w 2018 roku, a kiedy trasa zakończyła się w 2019, zaczęłam zastanawiać się, co chcę robić w przyszłości. Miałam wtedy okazję odwiedzić z rodziną przedszkole w Malezji. Spędzając czas z uczniami, zastanawiałam się nad życiem uczniów z Okinawy i nad problemami, z jakimi mogą borykać się dzieci. Zaczęłam się zastanawiać, czego potrzebują, żeby się uśmiechać. Potem zaczęłam rozmawiać z kilkoma szkołami i zwracać większą uwagę na te informacje. W międzyczasie nadeszła pandemia i wszystko stanęło w miejscu. Pomyślałam wtedy, że może mogłabym coś zrobić za pomocą klawiatury i zaczęłam odwiedzać szkoły. Zaoferowałam dzieciom chwile radości, śpiewając i opowiadając im trochę moich historii. Podczas zajęć pomyślałam, że ciekawie byłoby zrobić coś z dziećmi, stworzyliśmy więc album.


JaME chciałoby podziękować ZAI Live Eventos i Prisma Pop za zaproszenie.

Po wywiadzie Chiharu Tamashiro otrzymała niespodziewany dowód uznania, gdy weszła do hotelowej sali konferencyjnej: chór złożony z uczniów Exatus School zaśpiewał Mirai e. Występ dzieci wzruszył piosenkarkę, która oglądała go ze łzami w oczach.

W drugiej części tego hołdu dyrektor Augusto Takara wyjaśnił, że piosenka Mirai e, pierwotnie wykonywana przez duet Kiroro, jest jednym z hymnów szkoły, ponieważ jej tekst odzwierciedla filozofię, która ceni miłość rodzinną. Następnie wręczył artystce tabliczkę z podziękowaniami, a ona zrobiła sobie ze wszystkimi zdjęcia.