MUCC "Aku-The brightness world"

Rok 2020 był trudny pod wieloma względami, ale w przeciwieństwie do innych zespołów, MUCC był bardzo aktywny w mediach społecznościowych, oferując transmitowane na żywo koncerty bez widowni, talk show i tym podobne. Po prawie roku grania bez publiczności, koncert Aku-The brightness world, który odbył się 27 grudnia w Nippon Budokan przy połowie wypełnionej widowni, pozwolił zespołowi zabłysnąć tak, jak nie mógł od wielu miesięcy.

W ramach walki z rozprzestrzenianiem się COVID-19 między widzami pozostawiono puste siedzenia, a niektóre osoby siedziały nawet za sceną. Wielu uczestników miało w rękach zakupione świecące ledowe tamburynki. Chociaż setlista występu nie zawierała tak wielu starszych piosenek jak wrześniowe "Aku-THE BROKEN RESUSCITATION", to wynagrodziły to długość występu – prawie trzy i pół godziny - i kilka dość obszernych MC,

O 17:30 w Budokanie zapadła smolista czerń, a publiczność zapaliła swoje tamburyny, grając na nich i czekając aż MUCC wejdzie na scenę. Rozległa się mieszanina oklasków i brzęczenia tamburynów, a scena została zalana czerwonym światłem, kiedy pojawił się SATOchi i podszedł do swojego zestawu perkusyjnego. Po nim wyszli YUKKE, Miya, Tooru Yoshida, a na koniec Tatsuro. Szeroki uśmiech tańczył na ustach wokalisty - pierwsza wskazówka, jak ważny dla wszystkich był ten moment.

W na nowo zapadłej ciemności rozbrzmiały pierwsze dźwięki gitary Miyi, rozpoczynając występ. Podobnie jak na poprzednich koncertach, Aku było pierwszą piosenką na setliście. Głos Tatsuro zaczął nisko, a gdy nabierał siły, scena wypełniła się światłem i kanji Aku (惡) uniosło się do sufitu.

Aku to agresywna piosenka, oscylująca między instrumentalnymi eksplozjami a nagłymi niskimi tonami. Po dotarciu do refrenu Miya uniósł pięść, a cała publiczność powtórzyła ten gest.

SATOchi wprowadził w CRACK głośnym bębnieniem, któremu towarzyszyły okrzyki Tatsuro. Gra laserów dodała utworowi dynamiki, jak gdyby szaleństwo nie pochodziło tylko z gardłowych growli Miyi, ale z wszystkiego, co działo się na scenie.

OVER DRIVE rozproszyło część mroku i dodało trochę szybkiego rocka. Wokalista biegał po całej scenie, jakby chciał stać jednocześnie przed każdym fanem. Miya skakał i obracał się bez zatrzymywania, gdy basista obok niego zaczepiał publiczność. "O rany, uspokój się", powiedział wzburzony Tatsuro, "Muszę się uspokoić, jest zbyt fajnie. YUKKE, też się uspokój".

Oświetlenie sceny zmieniło kolor na niebieski, gdy głęboki, gardłowy growl wokalisty wspierany syntezatorami zaznaczył początek ENDER ENDER. Była to pierwsza piosenka podczas której publiczność skoczyła razem, jakby wszyscy obecni byli jedną żywą istotą. W chórkach uczestniczyły głosy całego zespołu, w tym Tooru, gościnnego klawiszowca na wszystkich jak dotąd koncertach Aku. ENDER ENDER przyniósł ze sobą pierwszy tego wieczoru headbanging i żywe solo YUKKE, dzięki któremu basista stał się na chwilę jedynym właścicielem sceny.

G.G. nie tylko oferował mocny i stabilny rytm perkusji, ale także zwiększał szaleństwo. Tłum podskakiwał, Tatsuro tańczył, a nawet rzucił się na ziemię, by zaśpiewać, najwyraźniej podekscytowany tym, że w końcu dostał publiczność, przy której może wyrazić siebie w znacznie bardziej dramatyczny sposób. YUKKE i Miya chodzili po scenie na własną rękę, przybiegając na miejsca w samą porę, by dołączyć do refrenu. Obaj, śmiejąc się, zakończyli tę chwilę wojskowym salutem.

Atmosfera złagodniała wraz z rozpoczęciem się Kurage, który może poszczycić się najbardziej harmonijnym wokalem Tatsuro i pierwszym wytchnieniem po niepohamowanym ataku Aku. Pod koniec frontman ponownie rzucił się na ziemię, jakby zraniony tą chwilą, a potem rozległy się ostatnie umierające dźwięki klawiszy.

Iris była najbardziej psychodeliczną propozycją wieczoru. Zielone lasery niczym błyskawice nieustannie krążyły nad zespołem, Tatsuro przetoczył się po scenie, śpiewając jak w agonii, podczas gdy Miya kontynuował swój gardłowy refren. To był moment ekstazy, oznaczający pierwsza przerwę w programie. Kiedy muzycy skończyli, światła zgasły, a na scenie było widać tylko kilka czerwonych znaków kanji.

Pierwsze MC Tatsuro było krótkie i prowadziło do PSYCHO. Podczas tej piosenki Miya i YUKKE przeszli zaśpiewać na tył sceny, gdzie czekało na nich wielu fanów. W tym momencie wokalista wydawał się flirtować z tymi z przodu, uśmiechając się i gestykulując rękami. SATOchi mocno nadepnął na pedał, gdy publiczność potrząsnęła rękami w powietrzu, wrzeszcząc "PSYCHO! PSYCHO!". Jeżeli zespół liczył na ciągłą reakcję widowni, nie zawiódł się.

Atmosfera stała się delikatniejsza wraz z Sekisou. Światła zgasły i piosenka zaczęła się ospałymi dźwiękami fortepianu, ale zamiast Tooru grał na nim Miya. Tatsuro pojawił się na scenie z zapaloną latarnią, i przez te sekundy było to jedyne źródło światłą na sali.

Tylko wokalista i Miya obecni byli na początku tej ballady. Scena rozjaśniła się większą ilością rozrzuconych wszędzie lampionów, podczas gdy miękkiemu głosowi Tatsuro towarzyszył słodki ton Miyi, a w refrenie dołączyły skrzypce. YUKKE grał na elektrycznym podwójnym basie. Choć Tooru powrócił z syntezatorem w drugiej części utworu, to fortepian Miyi, skrzypce i ciepły wokal zdominowały tę tęskną chwile.

COBALT zostawił za sobą zachwyt i przyniósł spokój. Alpha była ostatnią piosenką przed kolejnym MC. Światła wydawały się przedstawiać rozgwieżdżone niebo przed wschodem słońca.

"Hej, to jest piekło, prawda?" rozpoczął Tatsuro, "Choć jest to tylko pół kroku, to w końcu jakiś krok. Zostawiliśmy te koncerty bez publiczności, na których widziałem tylko wasze twarze na ekranie. Teraz jesteście tutaj i pomimo masek wyglądacie uroczo. YUKKE ma świecący tamburyn, spójrzcie."

"Brzmi bardzo ładnie," powiedział Miya, "Zobaczmy, zróbmy to," dodał, uderzając swój mikrofon w określonym tempie, które publiczność kopiowała na swoich tamburynach.

"To jak Gwiazdka," zaśmiał się Tatsuro. Potem muzycy poświecili trochę czasu, by opowiedzieć, jak to jest móc występować na żywo i jak bardzo są tym podekscytowani.

Jakby przywołując wrześniowy występ Aku-THE BROKEN RESUSCITATION, nadszedł czas, by Tatsuro zaprosił na scenę wokalistę lynch., Hazukiego. Gość wyszedł machając, a frontman imitował go, pokazując jak dobre stosunki ich łączą.

Rozpoczęło się Memai i od razu stała się widoczna więź frontmana lynch. z publicznością. On i Tatsuro chodzili na różne krańce sceny, dopóki gospodarz nie wrócił do drażnienia gościa i, między uściskami i popychaniem, dwójka ta śpiewała razem. Przy skrzypcowym solo Miya i YUKKE pospieszyli, by stanąć po obu stronach Hazukiego, śmiejąc się wraz z nim, podczas gdy publiczność unosiła w pięści górę do okrzyków obu wokalistów.

TONIGHT to szybki rockowy utwór, którego nie można przegapić na żywo. Czerwone światłą potężniały wraz z gitarą i głosem Tatsuro, aż scena jakby stanęła w płomieniach. Publiczność machała włosami jak przy żadnej innej piosence, podążając za wokalistą, który potrząsał głową z boku na bok, pozornie bez końca.

Piosenka ustąpiła miejsca wspólnemu solo na gitarze i basie YUKKE i Miyi, które dodatkowo wzmocniło ognistą atmosferę. Nagle, włączył się fortepian Tooru, a wszystkie inne instrumenty ucichły. Nie mogąc powstrzymać uśmiechu, basista zaprosił publiczność do wspólnego klaskania.

Pierwszy bis nastąpił po dwudziestu piosenkach i przyniósł ze sobą drugie MC tego wieczoru. Tatsuro usiadł przez perkusją i skomentował, że musieli sobie radzić z mnóstwem śmiechu, zapraszając YUKKE, by o tym opowiedział. Basista mówił o tym, jak zza kulis usłyszał dźwięk tamburynów i uznał go za bardzo ładny.

"Liderze, co powiesz?" zapytał Tatsuro, zwracając się do Miyi. Gitarzysta skomentował, jak bardzo był poruszony ponownym graniem przed publicznością. Potem frontman skierował się do SATOchiego, "A ty, zamierzasz porozmawiać?"

Perkusista opowiadał o tym, jak rzadko zdarzało się mu mieć część publiczności za plecami i żartował na ten temat. Potem Tatsuro zwrócił się do Tooru i zaczął się z nim drażnić. "Tooru! Nie jesteś przyzwyczajony do MC, prawda? Ponieważ jesteś… wsparciem!"

"No tak," powiedział klawiszowiec, zgadzając się, że rzadko można było go zobaczyć z wszystkich stron w tym samym czasie.

Od tego momentu koncert trwał jeszcze przez siedem piosenek. My WORLD została przywitana uniesionymi rękami. Podczas koncertów grupy bez publiczności był to utwór, w którym twarze fanów wypełniały tył sceny. My WORLD to utwór pełen nadziei, jednak po miesiącach bez koncertów na żywo, był jednym z tych, które niosły ze sobą najwięcej melancholii. Przywodził na myśl oddalenie z czasów pandemii, czas, który minął.

Namonaki Yume, z kolei, wydawało się być pożegnaniem SATOchiego. Koledzy dali mu chwilę sam na sam z publicznością, a na koniec Miya poprosił wszystkich, aby uśmiechali się jak nigdy dotąd do perkusisty. "Czas na skakanie tak wysoko, jak nigdy w tym roku," krzyknął, "Lećmy!"

Chociaż koncert ten był pierwszym występem zespołu z żywą publicznością po miesiącach lockdownu, był to także ostatni występ SATOchiego w Budokanie przed jego odejściem z przemysłu muzycznego. Mimo to Aku-The brightness world bardziej przypominał ponowne spotkanie niż pożegnanie.

Setlista: