the GazettE w The Electric Ballroom, Londyn

Podczas WORLD TOUR 19 THE NINTH PHASE #04 -99.999- the GazettE w końcu po 12 latach powróciło do UK. Pomimo tak długiej nieobecności, fani nie zapomnieli o zespole, a kolejka na ten wyprzedany koncert ciągnęła się wzdłuż Camden High Street i wokół budynków. Wszystkim udało się wcisnąć do The Electric Ballroom i tłum brzęczał podekscytowaniem z powodu długo wyczekiwanego powrotu the GazettE.

Jako intro z głośników ryknął pierwszy kawałek z najnowszego albumu NINTH, 99.999, dając znać tłumowi, że to już czas. Odpowiedział on na to klaszcząc i krzycząc, gdy członkowie the GazettE wyłonili się zza kulis. Muzycy złagodzili swój wygląd w porównaniu do wczesnych visualowych dni i ubrani byli w stonowaną, ale stylową czerń. Basista REITA, jak można się było spodziewać, miał na oczach czarną maską. Ekstrawagancji nie porzucił wokalista RUKI, który jako ostatni pojawił się na scenie w fioletowym aksamitnym garniturze ze skomplikowanym kwiatowym wzorze wyszytym z tyłu.

Choć NINTH zostało wydany rok temu, dzisiejszy występ mocno czerpał z tego albumu. Tak jak wygląd the GazettE zmieniał się z upływem lat, podobnie było z brzmieniem. A najnowsza odsłona opierała się na cięższym brzmieniu poprzedniego albumu DOGMA. Pierwsza część koncertu naśladowała tracklistę NINTH w kolejności Falling, NINTH ODD SMELL i GUSH, zapewniając mocny i ciężki start. W jednej chwili publiczność przekształciła się z cierpliwie czekającego tłumu w falującą, skaczącą masę, klaszczącą i krzyczącą do ogłuszającego ataku the GazettE.

Potem nastąpiła krótka przerwa na wymianę gitar, ale nawet wtedy krzyki i skandowanie niosły się w ciemności. RUKI porozmawiał chwilę, pozdrawiając wszystkich i rozgrzewając ich okrzykami “Zróbcie jakiś pieprzony hałas!”, po czym przeszedł do starszego utworu, VORTEX z albumu z 2011 roku, TOXIC.

Trudno uwierzyć, że the GazettE nie grało w UK przez 12 lat, ponieważ zebrani byli gotowi w każdej chwili włączyć się w piosenki. Skandując, klaszcząc i krzycząc “I don't wanna become the fuckin' garbage like you”, tłum był kompletnie zaangażowany, karmiąc się energią przesyłaną wprost do niego przez zespół.

Ledwo ucichły okrzyki uznania, kiedy sala rozjaśniła się białymi, stroboskopowymi światłami, błyskającymi w rytm perkusyjnego intro KAIa do BIZARRE. Cała piosenka napędzana jest industrialnymi rytmami – nawet gitarom udaje się brzmieć jak perkusja pomiędzy poszatkowanymi, dudniącymi riffami i zręcznym tappingiem URUHY. Wśród tego perkusyjnego ognia, dziwnie eleganckie gesty rąk RUKIego wydawały się rzucać urok na publiczność. Potem wróciliśmy do NINTH z THE MORTAL, pokazujący talent wokalny RUKIego, który przechodził od dzikiego growlingu do czystego, pełnego emocji śpiewu. Piosenka pokazuje dwie strony the GazettE, na zmianę brutalnego i łagodnego.

Nadeszła nareszcie oaza spokoju w tej wieczornej burzy warkliwych wokali i dudniących gitar. AOI rozpoczął Sono Koe wa Moruku żywymi i lekkimi riffami intro. Cały nastrój piosenki jest w pewnym sensie powrotem do korzeni visual kei. Może być to najlżejsza piosenka tego wieczoru, ale RUKI wciąż prezentował mocny wokal. URUHA znajdował się w światłach reflektorów, gdy wykonywał swoje solo, a zespół podświetlony był przez promienie białego światła, przebijające ciemność i padające na publiczność. AOI zakończył utwór w sposób, w jaki zaczął, zamykając ten pełen emocji moment.

Następnie powrócono do ciężkich dźwięków z DOGMA i INCUBUS, i po tej małej przerwie fani zaczęli skakać, skandować i klaskać. Zasada zespołu "zakaz fotografowania" wydawała się nie być już przestrzegana, ale amatorzy komórkowej fotografii znajdowali się chyba tylko tyłu sali. Wszyscy z przodu byli zbyt zajęci czerpaniem radości z chwili, zamiast pochwycenia jej rozmazanej repliki.

Potem the GazettE ponownie zaczerpnęło z NINTH, oferując publiczności TWO OF A KIND i ABHOR GOD, otaczające singiel z 2015 roku, UGLY. AOI i URUHA zwolnili hamulce, tańcząc po całej scenie, a RUKI utrzymywał wysoką energię tłumu, prowadząc do wielkiego finału. Tłum krzyczał, rozpoznając intro ostatniego utworu koncertu, Filth in the beauty, podczas gdy Ruki umościł się swobodnie na podwyższeniu w centrum sceny. Piosenka zaczęła się z pełną mocą, a wokalista poderwał się z powrotem na nogi, kierując tłumem jak dyrygent, machając rekami w powietrzu i śpiewając co sił w pluchach. Zanim się zorientowaliśmy, był już koniec.

the GazettE obsypało tłum podziękowaniami i wodą tryskającą z butelki RUKIego, po czym zeszło ze sceny. KAI wyskoczył zza swojego zestawu perkusyjnego i wskoczył na podwyższenie na środku sceny, by zdobyć dla siebie jeszcze trochę tej adoracji, jako jedynego pozostałego na scenie muzyka. Po wyjściu zespołu rozległy się wołania o encore, podczas gdy techniczni porządkowali sprzęt na scenie, a ochrona rozdawała bardzo potrzebną wodę, pozwalając publiczności na złapanie oddechu po tym tak nieubłaganym występie.

Wydawało się, że czas szybko przeminął, częściowo dlatego, że nie miał daleko. the GazettE przemknęło przez swój set w ciągu godziny. Oczekiwanie na bis zaczęło się jednak przeciągać. Klaskanie i wiwatowanie, wspierane dudnieniem wywoływanym tupaniem w drewnianą podłogę, przychodziło i odchodziło falami, gdy entuzjazm w klubie zaczął słabnąć. Niewielu wciąż skandowało “An-Ko-Re”, frazę zapożyczoną z japońskiego stylu wołania o bis.

Minęło więcej niż 15 minut, zanim the GazettE w końcu pojawiło się ponownie, wyglądając bardziej zwyczajnie, gdyż KAI i URUHA nosili teraz czarne T-shirty. RUKI krzyknął “Jesteście gotowi?” i długie oczekiwanie zostało zapomniane, tłum krzyczał, nie pozostawiając wątpliwości, że jest gotowy na ostatnie uderzenie swoich bohaterów. KAI rozpoczął wszystko wojskowym rytmem intra INSIDE BEAST, a tłum dołączył się z oklaskami. RUKI zaprezentował wężowe ruchy bioder, dotykając się tam, gdzie nie powinien, na co fani zareagowali podekscytowanym krzykiem.

Ten entuzjazm wzmagał się podczas COCKROACH, kiedy cała sala skakała przed wielkim finałem. RUKI krzyknął "TOMORROW NEVER DIES!", zapowiadając ostatnią piosenkę tego wieczoru. Wszyscy klaskali i skandowali, zdeterminowani, by cieszyć się the GazettE do samego końca, gdyż nie wiadomo, kiedy pojawią się ponownie. Na chwilę wydawało się, że wieczór się zakończył, ale potem utwór rozbrzmiał ponownie błyskotliwym solem URUHY, a tłum wpadł szaleństwo, gdy piosenka przeszła w łomoczące crescendo KAIa.

the GazettE odłożyło swoje instrumenty i chłonęło oklaski zdyszanego, spoconego tłumu. RUKI sprawił, że stał się jeszcze bardziej mokry, wylewając na publiczność duże bryzgi wody z butelki, podczas gdy gitarzyści oferowali konkretniejsze pamiątki w postaci gitarowych kostek rzucanych w morze wyciągniętych dłoni. KAI został na scenie jako ostatni, zatrzymując się, by zrobić zdjęcie wiwatującemu tłumowi. To był epicki wieczór, który minął w mgnieniu oka. Miejmy nadzieję, że czas do następnej światowej trasy tego zespołu minie równie szybko.


Setlista:

01. Falling
02. NINTH ODD SMELL
03. GUSH
04. VORTEX
05. BIZARRE
06. THE MORTAL
07. Sono Koe wa Moruku
08. DOGMA
09. INCUBUS
10. TWO OF A KIND
11. UGLY
12. ABHOR GOD
13. Filth in the beauty

Encore
14. INSIDE BEAST
15. COCKROACH
16. TOMORROW NEVER DIES