RAY - Blue

Jeśli jest jedna pewna rzecz na scenie idolek, to to, że nic nie trwa wiecznie. Idolki odchodzą, składy się zmieniają, a grupy powstają i znikają z przyprawiającą o zawrót głowy częstotliwością. Jedną z bardziej godnych uwagi grup, która ostatnio zakończyła działalność, jest ………, inaczej zwana dots (lub dotstokyo, jeżeli chcecie znaleźć ją online). Podczas krótkiego istnienia, od końca 2016 do początku 2019 roku, ta eksperymentalna grupa idolek wywołała trochę zamieszania swoimi wybrykami.

Idolki zbudowały wokół siebie tajemniczy mit, spowity anonimowością. Każda członkini grupy posługiwała się tym samym imieniem . lub dot chan, a ich oczy zasłonięte były czarnymi osłonami, skrywającymi ich tożsamość. Ich wybór muzyki był prawie tak samo niejasny. Podczas gdy shoegaze cieszy się sporą popularnością w Japonii, nie jest pierwszym gatunkiem przychodzącym do głowy, gdy myśli się o idolkach, ale debiutancki album tej grupy,『 』, z mieszanką shoegaze i utworów retro jak z lat 80., okazał się być jednym z najlepszych popowych nagrań 2018 roku.

Rozwiązanie grupy zostało ogłoszone w typowo dziwaczny dla dots sposób, zapowiadającej, że członkinie usuną swoje zasłony i nie będą już więcej w ludzkiej formie, przechodząc do następnego etapu istnienia. Ale nawet gdy ich mistyczna śmierć zbliżała się nieuchronnie, powstawały już plany nowej reinkarnacji shoegaze’owych idolek, utworzonej przez tę samą ekipę kryjącą się za dots. Duchowe następczynie tej formacji (i równie trudne do znalezienia w internecie czy na Spotify) zostały przedstawione jako RAY.

Choć RAY jest inną grupą, jej powiązania z dots są nadal silne. Tym razem tajemniczość została porzucona, a członkinie RAY mogą swobodnie posługiwać się swoimi nazwiskami: Uchiyama Yua, Marino Kai, Tsukihi i Shirakawa Sayaka. Jeżeli weźmiecie czarny marker i zabierzecie się za zdjęcie RAY, przekreślając ich oczy, możecie rozpoznać dawne dot chan. RAY wykonuje nawet ulubione przez fanów piosenki dots podczas swoich koncertów.

Na pierwszym wydawnictwie, zawierającej trzy utwory EP-ce Blue, RAY mocno opiera się na brzmieniu shoegaze, co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę talenty zaangażowane do pisania piosenek. Podczas gdy dots ukrywały tożsamość swoich kompozytorów, RAY chętnie chwaliło się nazwiskami, jakie miało na pokładzie. Elliot Frazer z amerykańskiego shoegaze’owego zespołu Ringo Deathstarr zapewnił pierwszy Meteor, marzycielski numer z mocno zniekształconą gitarą i eterycznym wokalem z z angielskim tekstem. Starzy fani Lush mogą przy tej okazji powspominać młodość.

Jednym z niewielu autorów tekstów, którzy przełamami milczenie i otwarcie mówili o swoim wkładzie w dots, jest Azusa Suga z For Tracy Hyde. Przyłożyła się do Butterfly Effect, współprodukowanym z dyrektorem muzycznym RAY, Mikire-chan. Jest to pomysłowe połączenie charakterystycznego gitarowego stylu My Bloody Valentine i tego rodzaju optymistycznego gitarowego indie popu, jaki Japonia robi tak dobrze.

The End of the World With You prowadzi do końca EP-ki, zapewniając wkład weterana japońskiej sceny shoegaze. Haty Yusuke, lidera Cruyff in the Bedroom (i zapalonego miłośnika piłki nożnej, stąd nazwa zespołu), który napisał brzękliwy indie gitarowy popowy przebój, pełny zniekształceń.

EP-ka jest znaczącym wyznacznikiem jak na pierwsze wydawnictwo, choć może to nie tyle debiut, co reinkarnacja dots w nowej formie, bazującej na krótkiej, lecz lśniącej spuściźnie grupy. Ekscytujące będzie zobaczyć, co przyszłość przyniesie dla RAY, skoro mogą pozyskać tak wspaniałe shoegaze'owe talenty. Poważni artyści często długo się zastanawiali, zanim zaangażowali się w projekty związane z idolkami, ale wiarygodność wypracowana przez dots oraz okazja spróbowania czegoś nowego, czego nie mogą zrobić we własnym zespole, czyni z RAY intrygującą perspektywę.