Free space -MUCC DEMO TAPE public recording Kansai edition-

W ciepłą środową noc Shibuya tętniła życiem, gdy ludzie wychodzili z pracy i zmieniali się w swoje nieoficjalne wersje. W sercu klubowej części dzielnicy znajdujący się na szczycie wzgórza klub muzyczny WWWX, futurystyczna budowla z chromu i cementu, wznosił się nad pozostałymi budynkami..

Tłum składał się głównie z kobiet ubranych na czarno, niektóre miały na rękach gumowe opaski z poprzednich koncertów MUCCa. Ich wiek wahał się od studenckiego do czterdzieści parę. Nieliczni mężczyźni mieli w większości kolorowe włosy i kolczyki. Ludzie rozmawiali ze swoimi towarzyszami i wyglądało, jakby duże grupy przyjaciół przyszły razem, szczególnie wśród starszych fanów. Podekscytowanie i poczucie koleżeństwa wisiały w powietrzu, gdy przybyli spotykali się i mieszali. W anonimowym, homogenicznym Tokio ta przyjazna i wyjątkowa atmosfera była odświeżającą zmianą.

Światłą przygasły i członkowie MUCCa wyszli na scenę, trochę nieśmiało, w szortach i bez makijażu. Wszyscy klaskali i wydawało się, że to raczej spotkanie przyjaciół niż koncert. Ludzie krzyczeli i piszczeli z ekscytacji, a część była zaskoczona, widząc idoli w tak swobodnym nastroju. Scena wypełniona była sprzętem, w tym syntezatorami i wzmacniaczami, liczne mikrofony przygotowane były dla każdego muzyka, co bardziej przypominało studio nagraniowe niż scenę koncertową. Gitarzysta Miya wyjaśnił, że występ będzie inny niż zwykle – będą nagrywać na żywo piosenkę, a na koniec wieczoru zagrają akustyczny minikoncert. Przez pierwsze pół godziny nie grano żadna muzyka. Było to bardziej jak komediowy stand-up pomiędzy członkami zespołu. Tooru Yoshida, tymczasowy dodatek do zespołu, także był obecny jako klawiszowiec. Miya pokazał wszystkim znajdujący się z tyłu sprzęt nagraniowy, a wokalista Tatsuro robił próby dźwięku i rozgrzewki wokalne, co chwila nawilżając gardło. Śpiewał/krzyczał “Cheeeeeeck” z pasją, ku rozbawieniu publiczności. Basista YUKKE wstał, by pomóc perkusiście SATOchiemu w regulacji mikrofonu i został ochrzaniony przez Miyę, niezbyt zadowolonego z brzmienia.

Yoshida zaczął na syntezatorze, a potem przeszedł na bardziej tradycyjny dźwięk fortepianu. Jego gra była piękna do oglądania, ale Miya po prostu starał się ustawić dźwięk i przerywał Yoshidzie, mówiąc “Ok, dzięki, OK, DZIĘKI.”. Tłum był bardzo rozbawiony szczerością wszystkich i wydawał się cieszyć obserwacją dynamiki pomiędzy członkami zespołu. Robienie próby dźwięku na żywo dawało poczucie intymności i przejrzystości procesu twórczego, ujawniając stronę grupy, która zazwyczaj jest ukryta przed fanami. Być może nieumyślnie podkreślono talent i mistrzowskie opanowanie instrumentów każdego muzyka w sposób, który czasami ginie, kiedy zespół występuje razem.

Po prawie 45 minutach próby dźwięku MUCC zaprezentował pierwsze wspólne wykonanie piosenki "COBALT". Był to niesamowity pierwszy występ i wszyscy byli bardzo cicho, nawet gdy wszystko ucichło, mając na uwadze sprzęt nagrywający. Ktoś popełnił błąd i zapomniał włączyć mikrofon Tatsuro, na co wszyscy się roześmiali. To było naprawdę wspaniałe, jak dobrze brzmiał głos wokalisty, nawet bez żadnych filtrów. W wersji na żywo z wszystkimi instrumentami brzmiała bardzo blisko nagrań studyjnych.

Po pięciu próbach muzycy byli w stanie zakończyć nagrywanie piosenki. Wszyscy wiwatowali i klaskali, na poły z uznania, na poły z ulgi. Muzycy nagrali także akustyczną wersję tego samego utworu, dając SATOchiemu bęben cajon. MUCC kontynuował występ akustyczną wersję starszej piosenki, ale z nutką salsy. Kiedy to grano, było wiele zadowolenia i sporo śmiechu, co wskazywało na zachwyt publiczności. Muzycy w trakcie żartowali, rozśmieszając ludzi przesadnymi dowcipami. W pewnym momencie publiczność została poproszona o zaśpiewanie fragmentu utworu, który został idealnie wykonany.

Tak nagle, jak się zaczął występ akustyczny, tak nagle się skończył, i to szybciej niż ktokolwiek by chciał. Członkowie MUCCa podziękowali zebranym i niezdarnie zeszli ze sceny, ostrożnie przechodząc przez labirynt swojego sprzętu. Zapaliły się światła i wszyscy byli zdezorientowani brakiem bisu, wydawało się, że nie są pewni, co mają robić. Muzycy powrócili na scenę, nieco zakłopotani. Porozmawiali z publicznością, ale nie dali żadnego znalu, że chcą zagrać jakiś bis. Zamiast tego, ich fotograf zrobił im grupowe zdjęcie z fanami, po czym ponownie zeszli ze sceny.

Nawet dla ludzi przyzwyczajonych do oglądania każdego roku wielu koncertów różnej wielkości, oglądanie nagrywania na żywo było czymś odświeżającym. Dało publiczności głębsze uznanie dla MUCCa, pokazując, że pod tymi wszystkimi hitami są także mistrzami swojego fachu.


Setlista:

01. taboo
02. Psycho
03. Yuri to tsubasa
04. Lemming
05. Ieji