Przedzierając się przez ocean wydawnictw początkujących grup zawsze można znaleźć coś ciekawego. A gdy melodia pozostaje w głowie i nie zostaje przyćmiona tuzinem innych, oznacza to, że jest w niej coś, nad czym warto się zatrzymać i przemyśleć bardziej szczegółowo. Tym razem to Lapis Lazuli odegrało rolę magnesu, któremu udało się przyciągnąć uwagę do pierwszego minialbumu SEENA SHEEP SKIN, zatytułowanego FAKE FUR.
To prawda, że z pięciu kompletnie różnych utworów na tym wydawnictwie Lapis Lazuli wyróżnia się ze względu na swój śmiały urok. Jego proste riffy zapadają w pamięć, a płynąca przez całą kompozycję uwypuklona partia basu dodaje mu rytmicznej zadziorności. Nie wspominając o wokalu, w którym przeplatają się zuchwałe i figlarne nuty. Ogólnie rzecz biorąc, ta piosenka ma na celu przyciągnąć uwagę i dobrze sobie radzi z tym zadaniem.
Lunar Orbit jest tylko trochę za tym flagowym okrętem, oferując zupełnie inne doznania. Podczas gdy utwór powoli plecie lepką sieć z niemniej lepkiej melodii, delikatny kobiecy głos wciąga słuchacza coraz głębiej. I kiedy zda on sobie sprawę, że jest zbyt późno na ucieczkę, SEENA SHEEP SKIN eksploduje pełnym emocji refrenem. Ponadto, im dłużej utwór trwa, tym cięższy się staje pod względem nastroju, co ostatecznie skutkuje potężnym, oszałamiającym efektem.
Trzy pozostałe utwory nie wyróżniają się specjalnie, ale dobrze dopełniają wydawnictwo. FAKE FUR najbardziej przypomina pudełko czekoladek o pięciu zupełnie odmiennych smakach, nie pozwalających się nudzić. Minialbum nie tylko się na tym nie potyka, ale dobrze mu wychodzi przeskakiwanie z zadziornego brzmienia do przyjemnej ballady i z powrotem. Co prawda jakość nagrania mogłaby być lepsza, ale warto zrobić wyjątek dla SSS - grupa wydała debiut dopiero w październiku ubiegłego roku. Grupa ma potencjał, zobaczmy, co przygotuje dla nas w przyszłości.
