Czy lolity muszą nosić halki? Czy projektantkom kiedykolwiek brakuje inspiracji? Jakie są plany na przyszłość "Gothic and Lolita Bible”? Dowiesz się tutaj.
20 września 2014 roku społeczność brytyjskich lolit, The Tea Party Club, kierowana przez Kyrę i Michaelę, świętowała w londyńskim Gray's Inn Hall 7 rocznicę powstania. Pośród wielu atrakcji tego dnia był panel Q&A z gośćmi z Japonii: Tairą, główną projektantką wiodącej japońskiej loliciej marki Metamorphose temps de fille, Toshie Mihashi, nową redaktorką “Gothic and Lolita Bible”, Hitomi Nomurą, kryjącą się za indiesową marką Grimoire, Ayumi, projektantką indiesowej marki Syrup, i Ai Akizuki, modelką i założycielką społeczności japońskich lolit, Gothic & Lolita & Punk no Kai.
Q&A: Projektantki
Toshie Mihashi: Jestem Toshie Mihashi z “Gothic and Lolita Bible”. Miło was poznać. Bardzo miło jest widzieć, że tak wiele osób zebrało się dzisiaj tutaj – więcej i więcej osób docenia lolicią modę. Dziękuję.
Taira: Jestem projektantką w Metamorphose. Mam na imię Taira. Miło was poznać. Jestem zaskoczona, jak nosicie lolicie ciuchy i dopasowujecie do siebie poszczególne element. Dziękuję i czekam niecierpliwie na dzisiejsze spotkanie i rozmowę z wami.
Hitomi Nomura: Jestem Hitomi Nomura z Grimoire. To mój trzeci raz tutaj. (po angielsku) Milo was zobaczyć. Na początku przywoziłam tu rajstopy – zawsze rajstopy, są bardzo popularne – ale tym razem po raz pierwszy przywożę projekty sukienek i jestem bardzo szczęśliwa, mogąc zaprezentować je wszystkim tutaj. Dostajecie swego rodzaju wczesną zapowiedź i jestem zadowolona, że moje projekty wydają się być stosunkowo popularne, za co dziękuję.
Ayumi: Jestem Ayumi z Syrup. Miło was poznać. Widzicie oczywiście moje ubrania – to styl, który sprzedajemy. Syrup działa już od pięciu lat. Sprzedajemy za granicę, ale to jest mój pierwszy raz tutaj, dziękuję więc za zainteresowanie naszymi ubraniami. (po angielsku) Dziękuję!
Ai Akizuki: (po angielsku) Postaram się używać angielskiego tak dużo, jak tylko mogę, ale to pierwszy raz od ponad dwóch lat, gdy mówię w tym języku, więc wybaczcie mi proszę błędy (śmiech). Jestem Ai Akizuki i założyłam w Japonii społeczność dotyczącą loliciej mody - Gothic & Lolita & Punk no Kai. Moje przemówienie będzie o 15:00, więc proszę, przyjdźcie na nie.
To pytanie jest do wszystkich trzech projektantek. Jak długo zajmuje wam projektowanie ubrań? Jak długo trwa cały proces?
Taira: Prawdę mówiąc, inspiracje przychodzą tak szybko, że trwa to od pięciu do dziesięciu minut, ale cały proces produkcji zajmuje około pół roku.
Hitomi Nomura: Tak naprawdę pierwszy raz robię ubrania. Tym razem minęło około pół miesiąca od początkowego projektu, sylwetki i wymyślenia wszystkiego do produkcji, więc proszę, czekajcie na to.
Ayumi: Moje inspiracje pochodzą z patrzenia na różne rzeczy. Kiedy robiłam truskawkowy projekt, patrzyłam na truskawki i myślałam: "Och, to wygląda przepysznie – chcę, by moje ubrania i dodatki wyglądały tak samo pysznie!". Tak to więc się dzieje. Jestem wzrokowcem.
To pytanie jest do Hitomi. Co skłoniło cię do przejścia od projektowania rajstop do projektowania sukienek?
Hitomi Nomura: W Grimoire sprzedajemy sporo rajstop, ale jest to tak naprawdę sklep z ubraniami, a ja kocham ubrania, więc pomyślałam: "Czy nie byłoby cudownie, gdybym mogła zaprojektować sukienkę?”. W ten sposób doszło do tych projektów.
To pytanie jest do projektantek. Czy czasem doświadczacie czegoś w rodzaju blokady twórczej? Na przykład gdy chcecie zrobić sukienkę, jakąś naprawdę śliczną, ale nie możecie nic konkretnego wymyślić?
Ayumi: Ja nie mam takiego problem, gdyż inspirują mnie rzeczy dookoła. Na przykład, chcę zjeść truskawki, pobawić się z kotem lub królikiem, w ten sposób pojawiają się pomysły.
Hitomi Nomura: Ja także nie cierpię na blokady twórcze. Co mnie najbardziej inspiruje, to europejskie i brytyjskie idee. Na przykład, bardzo mnie inspiruje bycie tutaj. Ten budynek jest bardzo piękny i chciałabym podzielić się tymi wrażeniami, tymi miejscami i zawieźć te pomysły do domu.
Taira: Ogólnie rzecz biorąc, lubię czytać i lubię baśnie. Kiedy czytam, zastanawiam się, czy wyglądałoby to ładnie jako wzór albo czy mogłabym to wprowadzić w życie, stąd więc biorę swoje inspiracje.
Wiele zachodnich lolit inspiruje się tym, co noszą japońskie lolity. Co najbardziej podoba się wam w zachodnich lolitach, czego nie widziałyście w Japonii?
Ayumi: W Japonii wszyscy mają urocze fryzury. To jest bardziej jak standardowy wygląd, coś, czego się oczekuje. Ale tutaj zauważyłam, że wszyscy stylizują włosy, jak się im podoba, bez prób utrzymania jednego stylu. To interesujące i podoba mi się. Jest bardziej staromodne – jest to bardziej zachodni sposób myślenia, ale myślę, że jest uroczy i bardziej elegancki.
Toshie Mihashi: W domu wszyscy ubierają się zgodnie z jednym tematem, np. gothic lolita. Tutaj mieszacie wszystko razem, w zależności jak wam się podoba, i jest to bardzo ciekawe do oglądania. Mam rację?
Lolita: Osobiście, lubię mieszać style classic i gothic lolita – czasami bardziej classic, czasami bardziej gothic, a czasami są zupełnie pomieszane. Zazwyczaj kupuję albo białe, albo czarne akcesoria, więc czasami moje zestawienia są mroczniejsze, a czasami bardziej klasyczne.
Niedawno zostałaś nowym redaktorem “Gothic and Lolita Bible” i zastanawiałam się, co byś chciała wnieść nowej do “Bible”, by ją zmienić?
Toshie Mihashi: Chciałabym raczej zapytać was wszystkich, co chcielibyście zobaczyć! Aktualnym tematem są "wiedźmy", co jest inspirowane Halloween, a następnym tematem będą "gwiazdy". Chciałabym więc usłyszeć wskazówki od was wszystkich.
“Gothic and Lolita Bible” przeznaczona jest, oczywiście, dla japońskich dziewcząt. Czy kiedykolwiek rozważaliście wydanie zachodniej "Bible”, po angielsku?
Kyra: Podobnie jak “Tokyopop Bibles”, która była zupełnie inną wersją, skierowaną na zachodni rynek?
Tak..
Toshie Mihashi: Dawno temu była “GLB” po angielsku, ale teraz, zamiast dwóch wersji “GLB”, wolałabym lolicią imprezę, na której japońskie i zachodnie lolity mogłyby bawić się razem.
Czy kiedykolwiek rozważałaś zrobienie internetowej wersji “Gothic & Lolita Bible”?
Toshie Mihashi: Mamy niewielka redakcję – robimy po prostu zdjęcia i składamy całą “Bible”. Jeżeli więc ktokolwiek chciałby pomóc zrobić internetową „Bible”, może także angielską wersję, byłoby milo.
Kyra: Chciałabym podziękować wszystkim. Interesuję się lolicia modą od 2005 roku, dosyć długo, i pamiętam, że Metamorphose było jedną z pierwszych marek, które wysyłały swój towar zagranicę. Dziękuję więc bardzo Metamorphose za rozpoczęcie tego. Dziękuję bardzo Hitomi, która przyjechała już po raz trzeci, i Syrup za jej cudowne, piękne akcesoria i ubrania. Dziękuję także "Gothic and Lolita Bible”. Bardzo fajnie jest mieć te imprezy i znaczy to dla nas tak wiele, ponieważ jesteśmy tak daleko od Japonii. Dlatego dziękuję wam bardzo, a wszystkich obecnych proszę, podziękujcie im kupując ich cudowne produkty!
Michaela: I dziękujemy bardzo Ai za pomoc w tłumaczeniu.
Q&A z Ai Akizuki
Po wygłoszeniu prezentacji o działalności jej loliciej społeczności Gothic & Lolita & Punk no Kai, Ai Akizuki także przeprowadziła panel Q&A.
Opowiedziałaś nam o izolacji, jakiej doświadczyłaś w szkole. Czy powiedziałabyś, że jest to typowe zjawisko?
Ai Akizuki: Nie jestem pewna. Wydaje mi się, że nie zawsze tak jest. W innej klasie też była lolita i wszystko było w porządku, więc to chyba mój osobisty problem (śmiech).
Co myślisz o zachodniej loliciej modzie i akcesoriach, na przykład o rzeczach, które są sprzedawane podczas tej imprezy?
Ai Akizuki: Ludzie w Japonii i tutaj, w Anglii, mają tyle wspólnego. Jestem naprawdę pod wrażeniem.
Gdybyś zobaczyła lolitę i jej kolana, wyglądające spod spódnicy, co byś pomyślała (śmiech)?
Ai Akizuki: Och, to zdarza się także w Japonii (śmiech).
Wiele lolit tutaj nie chce być kojarzona z cosplayem, anime czy mangą. Co myślą japońskie lolity?
Ai Akizuki:To naprawdę zależy od osoby, ponieważ niektóre lolity kochają cosplay. Niektóre nie chcą, żeby je z tym kojarzyć, a niektóre nie mają nic przeciwko.
Do jakiego wieku można ubierać się jak lolita?
Ai Akizuki: Zawsze! (głośne okrzyki i oklaski)
Ze wszystkich różnych miejsc, w jakich byłaś, i ze wszystkich doświadczeń, co najbardziej utkwiło ci w pamięci?
Ai Akizuki: Czy mogę opowiedzieć o moim najgorszym wspomnieniu? Byłyśmy na wycieczce na zamek w Japonii i właśnie chcieliśmy wejść do środka, kiedy zostałyśmy zatrzymane przez osobę z obsługi, która powiedziała, że cosplayerzy nie mogą wchodzić. (publiczność zaczęła gwizdać) Byłam zszokowana i wyjaśniłam, że to nie cosplay, tylko po prostu normalne ubrania, i po około 20 czy 30 minutach udało mi się przekonać ją, żeby wpuściła nas do środka. Kiedy później wracałyśmy, ta osoba przeprosiła mnie i powiedziała: "byliśmy w całkowitym błędzie, myśleliśmy, że będziecie robić setki zdjęć i przeszkadzać innym ludziom, ale byliśmy w błędzie". To był dla mnie kolejny szok! Prawdopodobnie to moje najgorsze wspomnienie.
Czy japońskie lolity przestrzegają ścisłych reguł komponując strój?
Ai Akizuki: Niektórzy ludzie tak, a niektórzy nie.
Czy japońskie lolity zawsze wychodzą w pełnym rynsztunku, czy ubierają się też bardziej zwyczajnie?
Ai Akizuki: Zależy od okoliczności. Na przykład, kiedy jadę pociągiem, zazwyczaj preferuję styl casual lolita. Ponieważ gdybym założyła zbyt wiele warstw, strój stałby się bardzo duży i przeszkadzałby innym ludziom, którzy mogliby się zdenerwować. Więc to zależy.
W zachodniej społeczności lolit dziewczyny są czasami krytykowane, gdy imprezują lub dużo piją, ponieważ nie pasuje to do loliciego stylu życia. Czy japońskie lolity uważają, że nie powinno się imprezować i pić alkoholu w lolicim stroju? Czy unikacie takich dziewczyn?
Ai Akizuki: W mojej opinii jest to tylko moda. To to samo, co noszenie ubrań Chanel czy GAP, czy Forever 21, czy H&M. To wszystko to samo. Nie trzeba być takim radykalnym.
Co wolisz: halkę czy perukę?
Ai Akizuki: Zazwyczaj nie używam peruk, ponieważ wykorzystuję moje własne włosy, więc halkę.
A czy lolity zawsze muszą nosić halki?
Ai Akizuki: Cóż, nie zawsze. Ja czasami nie noszę.
___________________________________________________________
Pytania i odpowiedzi zostały spisane najwierniej, jak to było możliwe. JaME przeprasza za wszelkie nieporozumienia, błędne cytaty czy pominięcia.
