Minakuchi Emiko

Pochodząca z Yokohamy Minakuchi Emiko naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku lat czterech. Później była studentką uniwersytetu Musashino w Tokio, a następnie kontynuowała naukę w Paryżu pod okiem takich nauczycieli jak Olivier Hutman, Antoine Hervé i Jean Gobinet (wszyscy trzej to uznani francuscy muzycy jazzowi).

Współpracowała z wieloma jazzowymi grupami i regularnie brała udział w koncertach stowarzyszenia Musiques sur Cours. W tym okresie Emiko była też główną pianistką niedzielnych jam sesji w sławnym paryskim klubie jazzowym 7 Lézards. Od 2003 roku naucza też gry na fortepianie w paryskiej szkole jazzu, AREPJ.

W październiku 2003 Emiko założyła własne trio jazzowe. W jego skład poza nią samą weszli utalentowani młodzi muzycy: Hugo Céchosz (bas) oraz Francesco Pastacaldi (perkusja). Trio to gra jej własne kompozycje, lekkie ale i pełne energii, z wyraźnymi wpływami japońskich korzeni Emiko. We wrześniu 2005 roku ukazał się ich debiutancki album, kokolo.

W kolejnym roku Emiko stale koncertowała we Francji, w październiku wystąpiła na Rhino Jazz Alstival. W listopadzie grupa wybrała się do Izraela, by wystąpić w Zappa Club. W 2007 roku dali tylko dwa występy, jako że ich perkusista Francesco Pastacaldi odszedł z zespołu. Wkrótce zastąpił go Archibald Ligonnière, ale aż do 2009 roku zespół nie wznowił działalności. Wtedy to podjął na nowo koncertowanie, udając się w letnią trasę po Francji, a we wrześniu wydał drugą płytę, Mei.

Od kiedy wyszło Mei ani Emiko, ani całe trio nie przejawiają większej aktywności, ale fani mogą mieć nadzieję, że doczekają się dalszych działań w przyszłości.