Początki ZONE znajdują się w Sapporo, gdzie "Studio RunTime", szkoła artystyczna, zebrała grupę dziewcząt, tworząc z nich jeden zespół. Pierwotnie - w 1997 roku - należało do niego osiem członkiń, ale stopniowo wykruszały się, aż pozostały tylko cztery: Maiko, Miyu, Mizuho i Takayo jako liderka. Karierę telewizyjną grupa rozpoczęła w 1998 roku, występując w programach telewizyjnych, pojawiając się w magazynach i dając wywiady w lokalnym radiu. Takayo była liderką grupy, w skład której wchodziło także siedmiu tancerzy.
W 1999 roku ustalił się ostateczny skład ZONE, a grupa oficjalnie zadebiutowała, wydając pierwszy maksisingiel believe in love. Mimo że była to indiesowa płyta, zdobyła ogromną popularność i uzyskała wysokie miejsce w notowaniach. Ponadto na debiutanckim występie członkinie grupy zostały zauważone przez Tadayukiego Ominami, przedstawiciela Sony Music, który dostrzegł entuzjastyczną reakcję publiczności na ich koncert, zawierający głównie śpiew i taniec. Jednak dopiero po zobaczeniu nagrania przedstawiającego dziewczęta grające na instrumentach w KomeKome Club, Ominami zdał sobie sprawę, że mają one prawdziwy potencjał i mogą dawać naprawdę zapierające dech w piersiach występy pod warunkiem, że będą - obok śpiewu i tańca - grać na własnych instrumentach.
Po podpisaniu kontraktu z Sony Music, zespół wydał w 2001 roku czwarty singiel, secret base ~kimi ga kureta mono~, który przyciągnął uwagę mediów. Wskoczył także na drugie miejsce w rankingu Oriconu, co częściowo zawdzięczał znalezieniu się na ścieżce dźwiękowej do jednego z japońskich seriali.
Rok 2002 był czasem pełnym sukcesów. W walentynki artystki wydały swój pierwszy album, Z, którego tytuł stanowił sygnał, że kolejne płyty zostaną nazwane w ten sposób, by tworzyły słowo "ZONE". W lipcu grupa zagrała także pierwszą dużą trasę koncertową, a bilety na wiele z odbywających się w jej ramach koncertów wyprzedały się na długo przed jej rozpoczęciem. W październiku do sklepów trafiła gra na konsolę Playstation, WONDER ZONE, w której tworzeniu zespół brał udział, zaś miesiąc później - drugi album ZONE, O. Ponadto grupa została doceniona w Japonii, otrzymując nagrodę dla najlepszego nowego artysty 2002 roku.
W listopadzie 2003 roku ZONE wydał ku uciesze fanów swój pierwszy photobook. Niestety, niedługo później została podana informacja, że liderka grupy, Takayo, opuści ją w grudniu, by kontynuować naukę. Nie miało to jednak zbyt wielkich konsekwencji, jako że pozycję liderki zajęła Mizuho, a skład ZONE uzupełniła jedna z wcześniejszych członkiń, Tomoka Nishimura.
Rok 2004 był dla ZONE pomyślny jak zawsze. W lutym dziewczęta wydały swój trzeci album, N, a znajdująca się na nim muzyka zdawała się być utrzymana w dojrzalszym stylu. Ponadto artystki brały udział w wielu reklamach telewizyjnych oraz nagrały kilka singli. We wrześniu do sklepów trafiło specjalne DVD, ZONE TV. Niestety, niedługo później drogi dziewcząt zaczęły się rozchodzić - zapoczątkowała to Miyu, rozpoczynając karierę solową i debiutując 12 grudnia singlem Just 4 your Luv.
W 2005 roku słyszano mniej o ZONE jako grupie, a więcej o solowym projekcie Miyu. W takiej sytuacji nie było niespodzianką, że w lutym zespół zapowiedział rozpad po zakończeniu wiosennej trasy i wydaniu albumu E złożonego z najpopularniejszych singli. 1 kwietnia odbył się ostatni koncert ZONE w Nippon Budokan, a w następnym roku ukazał się ostatni album, zawierający piosenki wybrane przez fanów za pośrednictwem internetowej ankiety znajdującej się na oficjalnej stronie grupy.
Obecnie Maiko Sakae należy do rockowego zespołu MARIA, podczas gdy Miyu prawdopodobnie zrobiła przerwę w karierze solowej.
