SUGIZO

Rodzice Sugizo byli członkami Tokyo-to Orchestra, więc od najmłodszych lat oswajał się on z muzyką. Ku jego wielkiemu niezadowoleniu, kazali mu oni ćwiczyć grę na skrzypcach. Mimo, iż jego buntownicza natura zdecydowanie sprzeciwiała się wspomnianym ćwiczeniom, to jednak innego wyjścia nie miał. Jak się potem okazało, umiejętność ta przydała mu się w późniejszej karierze.

Jako dziecko zobaczył plakat KISSa i od tego zaczęła się jego fascynacja visualem. Jednak dopiero 16 stycznia 1989 roku, kiedy to dołączył do Lunacy mógł te zainteresowania w pełni rozwinąć.

W szkole był raczej samotnikiem. Właśnie w tym czasie zetknął się z muzyką rockową (był fanem m. in. YMO, Culture Club czy Duran Duran) i zaczął eksperymentować z makijażem. W liceum poznał Shinyę, z którym zaczął grać w szkolnym zespole, Pinocchio.

Stamtąd trafili do Luna Sea. I tu dopiero Sugizo mógł rozwinąć skrzydła! Nareszcie mógł poświęcić trochę czasu swojemu wizerunkowi. Normą były, więc u niego makijaż i fantazyjne stroje. I choć w miarę wzrostu popularności Luny, Sugizo zmienił nieco swój styl, to jednak nie zrezygnował z kolorowych włosów, ciekawych dodatków, itp.


W 1997 roku ukazał się jego pierwszy solowy krążek, 'Truth'. Album ten różnił się bardzo od tego, do czego przyzwyczaiło nas Luna Sea. Sugizo postanowił podejść do sprawy ambitnie, wiele eksperymentując. Można tu znaleźć elementy drum'n'bass, rythm'n'blues czy techno. Pojawiają się też utwory instrumentalne. Oczywiście nie zabrakło również ostrzejszych brzmień. Piosenki śpiewane są m.in. w języku angielskim.
Generalnie, album ten jest wciąż poszukiwaniem swojego własnego stylu, ale też zabawą muzyką.

Na scenie Sugizo to wulkan energii. Szaleńcze biegi po scenie, tarzanie się po ziemi i, przede wszystkim, zabawa i przekomarzanie się z publiką to jego żywioł. Tak, pan Yasuhiro jest osobą stworzoną do bycia na scenie, na której czuje się jak ryba w wodzie.

Prywatnie natomiast jest od kilku lat tatą: ma córkę imieniem Luna.