rice powstał pod koniec 2000 roku. W skład podstawowy weszli: Yuki i Hiro (obydwaj ex-Raphael) i liczna grupa muzyków nieoficjalnych, na którą składają się wiolonczelistka Ayumi, gitarzysta Paul, basista Fumin, klawiszowiec Bun chan i Ponz, zespołowy kierowca i gitarzysta. Managerem zespołu został Shunsuke Takahashi, który opiekował się również Raphaelem. Nazwę dla zespołu wymyślił Yuki, jedząc w barze sushi. Jak twierdzi Hiro, rice jest zespołem Yukiego, a on sam jest tylko perkusistą.
Zespół na każdym kroku podkreśla, że rice to nie Raphael. Ma rację, ponieważ style obydwu zespołów są skrajnie różne. Początkowo muzyka rice oparta była głównie na brzmieniu wiolonczeli, z dużym wykorzystaniem fletu. Teksty miały bardzo melancholijny i smutny wydźwięk, zastąpiony później również melancholią, tym razem wymieszaną z radością życia i świadomością przemijania. Również muzyka zaczęła się zmieniać. Pozostało ulotne brzmienie, ale już w wydaniu bliskim reggae, z użyciem bębenków, fletów i basu, w bardzo hipisowskim klimacie, od zawsze bliski Yukiemu.
Koncerty rice, szczególnie te zagrane w parkach lub na ulicy, wyglądały jak stare hippisowskie festiwale. Yuki, z długimi, rozpuszczonymi włosami, w długiej batikowej spódnicy, siadywał z bębenkiem, co tylko pogłębiało to wrażenie. Mimo zmian w ich muzyce i w tekstach wciąż jest wyraźna była nuta rezygnacji, pogodzenia się z rzeczywistością i rozważania na temat sensu życia i śmierci. Zespół miał miłą dla fanów tradycję wyjazdów na kemping cztery razy do roku. Zabierali ze sobą członków fanklubu. Ta tradycja zachowała się jeszcze z z czasów Raphaela.
25 lipca 2001 roku rice wydał pierwszy maxi singiel, Angerudie. 31 października, dokładnie w pierwszą rocznicę śmierci, Kazukiego, gitarzysty Raphaela, który zmarł w 2000 roku, ukazał się drugi maxi singiel, Kurogane. W jego nagraniu brali udział członkowie Yuri Juujidan, zespołu, z którym wiązał plany Kazuki.
Pierwszy teledysk w dorobku rice został nakręcony do nigdzie nie wydanej piosenki, Socrates. W międzyczasie zespół zmienił wytwórnię, a 24 lipca 2002 roku ukazał się jego pierwszy album, Lobrain (tytuł jest połączeniem słów "love" i "brain"). Albumem tym rice debiutował jako zespół major. Jedna z piosenek z albumu, Lobrain type 3, doczekała się również teledysku.
Dopiero 23 października 2002 roku roku ukazał się pierwszy singiel, zatytułowany Haruka. Inspiracją do tytułowej piosenki był ślimak, którego Yuki znalazł na swoim parasolu w pewien deszczowy dzień. Zafascynowała go wola życia zwierzątka. Zespół może się poszczycić dużą ilością nie wydanych nigdzie piosenek, m.in.: Socrates, Kuchibiru, Since, Days, Transfer, Fukai Shinwa... Piosenki te są bardzo lubiane przez zespół i fanów i często grane na koncertach.
W grudniu 2002 roku Yuki zadebiutował jako model dla marki h.Naoto, a jego zdjęcia ukazały się w photobooku "h.x". 7 marca następnego roku muzyk założył z Kikasą (ex-Due'le Quartz) sesyjny zespół o nazwie Suishoubei. Zespół wystąpił na festiwalu zorganizowanym przez nich samych, Unko Event. Jakiś czas później projekt przeistoczył się w grupę o nazwie Unzu. Stała się ona drugim, obok rice, pełnoprawnym zespołem Yukiego.
Po długiej przerwie, latem 2003 roku rice wydał singiel Usagi ni Tsuno, który dostępny był do kupienia tylko na koncercie i dla fanklubu. Ukazał się jako wydawnictwo bardzo nisko budżetowe, nie posiadał okładki, a znajdowała się na nim tylko jedna piosenka. Od tego momentu rozpoczęła się zła passa zespołu. Piosenka została źle przyjęta przez fanów, ku dużemu rozczarowaniu Yukiego.
Od października 2003 roku rice prowadziło swoją stałą audycje w radiowym programie Beatshuffle, która w zamierzeniu miała być kontynuowana przez cały rok. Niestety, nagle po pół roku współpraca ze stacją Nack5 została przerwana.
Na początku 2004 roku wygasł kontrakt z wytwórnią płytową do której należało rice. Zespół nagle przerwał świeżo zaczętą trasę koncertową. Współpracę z zespołem zakończyli wszyscy, którzy współpracowali z muzykami od czasów Raphaela, w tym sam manager. Fanklub Freez został zamknięty, członkom odesłano wpłacone pieniądze. Zespół wrócił do bycia indies.
W lipcu 2004 roku rice wydało singiel rozprowadzany podczas imprezy zorganizowanej dla nowego fanklubu carry out. W listopadzie ukazał się drugi album grupy, rame, a 28 grudnia kalendarz i singiel, na ktorym na przykład znalazł się utwór lobrain type 0 w nowej, jazzowej wersji. Tego samego dnia ukazały się też kaseta VHS tsuji i solowy singiel Hiro, keiji hironbo.
W marcu 2005 roku pojawił się singiel f ~forte ~, a dwa miesiące później mei, zawierający pierwszy utwór w dyskografii zespołu w całości napisany przez Hiro - kokoro oto. Teledysk do tej piosenki był dostępny do obejrzenia za specjalną opłatą dla użytkowników telefonów komórkowych. W lipcu rice wziął udział w pamiątkowym koncercie Lareine, Anamorphosis, organizowanym przez UNDER CODE PRODUCTION. We wrześniu natomiast ukazało się pierwsze DVD zespołu zawierające również solowy utwór Hiro.
Dwa następne lata przyniosły tylko po jednym wydawnictwie - w tym trzeci album trial 0406, będący kolekcją najlepszych przebojów rice. Rok 2008 przyniósł dwa single, a 2009 album Rikkyoku Sympathy i koncertowe DVD.
Najbardziej obfitujący w nowe wydawnictwa był rok 2010, na który przypadała dziesiąta rocznica powstania zespołu. Ukazały się maksisingle: Lovers, Sing you, Cicada oraz jednopiosenkowy Koukou. Wszystkim udało się zabłysnąć na listach Oriconu dla wydawnictw indies. Wtedy też ukazał się album Neil. W tym roku zespół zagrał też rocznicowy koncert zatytułowany Re:birth it Cool Sounds Evolution, który potem ukazał się na DVD.
Po dwóch singlach w 2011 roku, przyszedł rok słodko-gorzki rok 2012. Z jednej strony fani otrzymali trzy nowe single: Ito, Acacia oraz Fake star, ale był to również rok, w którym zespół postanowił zawiesić działalność. Stało się to 25 grudnia 2012 roku po koncercie w Akasaka BLITZ. Jako przyczynę podano nieporozumienia z obecnym managementem oraz trudności w tworzeniu nowych utworów.
Miejmy nadzieję, że rice powróci wkrótce, gotowy na nowe wyzwania!
