Zespół powstał w 1989 roku, początkowo będąc nic nie znaczącą indiesową kapelką, mającą na koncie trzy taśmy demo, które powstawały w prawie rocznych męczarniach. Grupę założyli dwaj byli członkowie zespołu Garnet – wokalista Kiyoharu oraz basista Hitoki. Potem do duetu dołączył gitarzysta Masaru, tworząc KUROYUME. Niedługo po tym, jak ustalono już nazwę grupy, Masaru ją opuścił, a jego miejsce zajął Shin.
Przełom dla zespołu nastąpił w 1992 roku, kiedy wydał on swój pierwszy singiel, Chuuzetsu. W tym samym roku światło dzienne ujrzał pierwszy album, Ikieta Chuzetsuji. KUROYUME wzięło też udział w dużym festiwalu nazwie Shock Age, mającym miejsce 23 sierpnia w Shibuya Kokaido. Wstąpiło u boku takich zespołów jak Eins:Vier, L'Arc~en~Ciel i Silver Rose. Ich piosenka znalazła się również na składance sprzedawanej podczas tej imprezy. Kiyoharu podjął też współpracę z wokalistą L’Arc~en~ciel, Hyde, muzycy zagrali wspólnie cover piosenki Husk zespołu Gastunk.
Po dwóch albumach i singlu grupa przeszła na major. Pod banderą EMI w 1994 roku wydała pierwszy album major Mayoeri Yuritachi - Romance of Scarlet, łączący w sobie rock gotycki i elementy popu. W tym samym roku światło dzienne ujrzał kolejny singiel Ice my life oraz niewielki albumik Cruel, przed ukazaniem którego Shin zaskoczył fanów wiadomością, że postanawia opuścić zespół. Muzyk wspólnie z Dizzym, wokalistą D'erlanger, założył kapelę Vinyl. Od tego momentu aż po dziś dzień KUROYUME miało być dwuosobowym zespołem.
W roku 1995 los sprzyjał muzykom - album Feminism, dzięki zręcznemu łączeniu brzmień rockowych i popowych, przysporzył im rzeszę nowych fanów. Płyta cieszyła się tak wielkim zainteresowaniem, że w krótkim czasie KUROYUME stało się jednym z popularniejszych - jak na tamte czasy - zespołów w Japonii. Kolejny rok przyniósł następny album. Fake Star - przez wielu uważany za najlepszy (obok Drug Treatment) album w całym dorobku KUROYUME - zachwycał wyszukanym a zarazem zręcznym połączeniem elementów kilku gatunków muzycznych, w tym muzyki czysto elektronicznej i elementów techno.
W rok po wyjściu doskonałego Fake Star fanom dane było delektować się kolejnym przejawem profesjonalizmu duetu - wydany został wspomniany już Drug Treatment. Album nieco ostrzejszy niż poprzedni, jednakże kontynuował te same, wypróbowane - a co za tym idzie równie dobre - rozwiązania. Albumem "zamykającym" dorobek zespołu został wydany w 1998 roku Corkscrew, w skład którego weszły takie single jak Shounen czy MARIA. Równolegle ukazały się też reedycje trzech pierwszych albumów major: Mayoreu Yukitachi, Crue oraz Feminism.
Zespół zawiesił swoją działalność w styczniu 1999 roku. Powodem były problemy zdrowotne Hitokiego. Wypuszczono dokument, w którym znalazł się materiał zza kulis z koncertów, które odbyły się wcześniej. Muzycy wyjaśnili też powody przerwania działalności oraz to, co w związku z tym czuli.
Jeśli chodzi o dalsze losy członków KUROYUME, Hitoki wraz z Eijim Mitsuzaro założył Piranha Head's, które ostatecznie zostało przemianowane na Spicy Sound Scratch. Był też muzykiem wspomagających w takich grupach jak CREATURE CREATURE i ROBOTS.
Kiyoharu natomiast po ponad rocznym "urlopie" postanowił wrócić na rynek - stworzył SADS. Pracował też z takimi artystami jak SUGIZO z LUNA SEA czy Kirito (Angelo, ex-PIERROT). Założył też własną wytwórnię, w ramach której pomógł wypromować wielu młodych artystów, na przykład MERRY. Posiada też własną linię ubrań i biżuterii.
29 stycznia 2009 roku, dziesięć lat po ogłoszeniu zawieszenia działalności, Kiyoharu i Hitoki zeszli się raz jeszcze, by dać koncert kuroyume the end w Nippon Buddokan. Mało to być ostateczne pożegnanie z KUROYUME, okazało się jednak być katalizatorem zmian, prowadzącym w końcu do odrodzenia zespołu, a także wskrzeszenia innego projektu Kiyoharu, SADS. Strony internetowe obu grup zostały odnowione, a powrót zapowiedziany został na grudzień 2010 roku.
Od swojego powrotu KUROYUME zdążyło już wydać kilka porządnych wydawnictw – nowe single, koncertowe DVD i nawet album. Pojawiła się również składanka, będąca hołdem młodych artystów dla tej wpływowej grupy. Swoje piosenki nagrały the GazettE, SID, Plastic Tree i inne. Pojawił się również program, ukazujący się co miesiąc w serwisie Nico Nico Douga, w którym członkowie KUROYUME odpowiadają na pytania fanów, puszczają krótkie filmy, często żartobliwe i dotyczące ich życia prywatnego czy też współzawodniczą w rysowaniu postaci z kreskówek.
KUROYUME ciągle ewoluuje zarówno pod względem muzycznym, jak i wizualnym, ale nie traci swawolnego uroku i tego, co jest esencją ich twórczości. Pozostaje też jednym z głównych zespołów sceny visual kei lat dziewięćdziesiątych. Po ponad dwudziestu latach wciąż nie da się zaprzeczyć, że wywarli znaczący wpływy i zyskali znaczną popularność.
