Skunk Label

Muzyka punkowa po raz pierwszy zrobiła wrażenie na krajach zachodnich w latach siedemdziesiątych. Zespoły, takie jak Sex Pistols, The Damned czy Buzzcocks, zapewniły sobie wysokie miejsca na angielskich listach przebojów. Muzyka, a także moda, stała się na Zachodzie obowiązującym trendem i w różnych formach istnieje do dzisiaj.

Biorąc pod uwagę wagę wpływu Zachodu na Azję Wschodnią, zaskakuje, że punk dotarł do Korei tak późno. Ponieważ koreańskie społeczeństwo uważane jest za bardzo konserwatywne i prawdopodobnie niegotowe na modę oraz ideologię punku w jego szczytowym momencie, dopiero w latach 90-tych w tym państwie pojawiły się pierwsze punkowe zespoły z pomocą klubu Drug Records, nazwanego Drug i położonego niedaleko Hongik University. Wzrastała liczba lokalnej młodzieży zafascynowanej "nowym" gatunkiem muzycznym - szybko zaczęła ona zakładać własne zespoły, osiągając nawet pewne sukcesy. Grupy, takie jak No Brain i Crying Nut, pojawiły się jako jedne z pierwszych (No Brain często jest nazywany pierwszym punkowym zespołem w Korei). Pomimo tego ciągle istniał poważny problem, jak dostarczyć muzykę szerszej publiczności. I tu do gry wchodzi Skunk Label.

Podczas gdy No Brain założył Cujo Entertainement, Skunk Label powstała w lipcu 1998 roku z inicjatywy Wona Jonghee (także wokalisty Rux) i należały do niej takie grupy, jak Rux, G.A.S. oraz Song-ji-wook. W tamtym czasie wytwórnia nie była zarejestrowana i rynek nadal pozostawał niszowy, toteż jej reklama była ograniczona i bazowała głównie na ciężkiej pracy samych zespołów, a także na pogłoskach przekazywanych przez ludzi, którzy byli na ich koncertach.

Miesiąc później w nakładzie wynoszącym jedynie 100 egzemplarzy ukazała się składanka Our Minds Are All The Same. Po jakimś czasie została ona wydana ponownie, już na CD, w większej ilości kopii. Niedługo później do sprzedaży trafił pierwszy pełny album wypuszczony przez wytwórnię, Gum's Bogus Punk Circle.

W 1999 roku wytwórnia została zmuszona do zawieszenia działalności ze względu na obowiązek odbycia przez Wona Jonghee służby wojskowej, czyli coś, co przez lata stopowało działalność wielu grup.

W 2002 roku wytwórnia nagraniowa znalazła całkowicie nowy sposób na promowanie muzyki, którą jej pracownicy tak bardzo kochali. Oryginalny punkowy klub Drug tracił na popularności, jako że zgadzał się na występy tylko tych zespołów, które należały do jego własnej wytwórni. W wyniku tego w 2004 roku został sprzedany Wonowi Jonghee i tak narodził się Skunk Hell.

W tym samym roku, dzięki Skunk Label, rozwój koreańskiego punku nabrał rozpędu na międzynarodowej scenie wraz z wydaniem składanki We Are The Punx In Korea. Jej celem była promocja koreańskiego punku zagranicą i udało się tego dokonać z pomocą holenderskiej Tocado Records. Ta zawierająca 30 kawałków kompilacja została szybko rozpowszechniona i stała się hitem w undergroundowych kręgach na Zachodzie, po raz pierwszy prezentując szerszej publiczności takie zespoły, jak Rux, Suck Stuff i Samchung.

Obecnie wytwórnia i należący do niej klub zdobywają coraz większą popularność oraz wywierają coraz większy wpływ na punkową scenę w Korei i wygląda na to, że tak będzie nadal w najbliższej przyszłości. Skunk Hell ciągle gości u siebie koreańskie zespoły punkowe, dając koreańskiej młodzieży szansę na wyrażenie siebie w sposób, który nie byłby możliwy dziesięć czy piętnaście lat temu, a Skunk Label podpisuje coraz więcej kontraktów z obiecującymi młodymi zespołami. W 2006 roku wytwórnia przyjęła pod swoje skrzydła składającą się wyłącznie z kobiet grupę Shorty Cat - to odważne i przełomowe posunięcie na tej zdominowanej przez mężczyzn scenie.

Won Jonghee ogłosił powstanie Skunk Hell słowami: "Chcemy rozpocząć naszą własną historię" i zdaje się, że po prostu to zrobili.