Otakon celebrował dwudziestą rocznicę istnienia wraz z zaproszonymi artystami: Home Made Kazoku i T.M.Revolution.
W parną sierpniową sobotę kolejka, złożona z ludzi oczekujących niecierpliwie występów Home Made Kazoku i T.M.Revolution, zakręcała wokół całego budynku 1st Mariner Arena w Baltimore, w stanie Maryland. Po godzinach oczekiwania, około 15:00, ludzie zostali wpuszczeni do środka, gdzie byli zabawiani przez gospodarzy Otakonu, którzy zachęcali ich do krzyczenia grupami, robienia fali. Część publiczności natomiast klaskała i tupała, niecierpliwiąc się, kiedy pojawi się zespół. W końcu przyciemniono światła, tłum ucichł i rozpoczął się show.
Scena dla Home Made Kazoku przygotowana była w prosty sposób. Wielki znak z trzema sylwetkami członków zespołu, ustawionymi od najwyższego do najniższego, zwisał z sufitu. Oświetlony był niebieskim światłem, a scena i wybiegi pozostawały zaciemnione. Nagle zalała je fala niebieskich, różowych i czerwonych świateł, każda z sylwetek była na zmianę podświetlana, co zapowiadało wejście członków zespołu. W końcu muzycy pojawili się na scenie, wzbudzając wrzaski wśród tłoczących się fanów.
Kilka pierwszych piosenek Home Made Kazoku było dość szybkich i miało chwytliwe melodie. Członkowie grupy ubrani w prążki i kropki, skakali po scenie i tańczyli, rapując i zaczepiając na publiczność. Podczas drugiej piosenki, FREEDOM, zebrani mogli obejrzeć filmik z anime, a zespół śpiewał po angielsku i japońsku.
Fani często śpiewali razem z Home Made Kazoku, czasem nawet głośniej niż sami muzycy. Publiczność była masą wijących się ciał, poruszających się do rytmu. Zespół nie pozostawał jej dłużny pod względem energii, biegając i tańcząc na scenie. Światła były kolorowe jak tęcza, stroboskopy pulsowały wszelkimi barwami. W trakcie czwartej piosenki, Shonen Heart, znów puszczany był opening z anime "Eureka Seven".
Występ Home Made Kazoku obfitował w interakcje między publicznością a zespołem, fani odpowiadali na wezwania: “Kiedy mówię Home Made, odpowiadacie: Kazoku!”. Ciągle podnosili w górę ręce i nimi wymachiwali. Były też inne zawołania, zachęcano do krzyczenia “Hell yeah!”, dzielono też publiczność na dwie części, by sprawdzić, kto krzyczy głośniej.
W końcu panowie znaleźli chwilę na serdeczną rozmowę z publicznością.
“Dobrze się bawicie? To szaleństwo. Minęły trzy lata, odkąd ostatni raz byłem na Otakonie, i wiele się od tego czasu wydarzyło. 11 marca w Japonii miało miejsce wielkie trzęsienie ziemi, ciągle jest nam ciężko, ale wierzymy, że kiedyś sobie z tym poradzimy. Dziękujemy każdemu, kto nas wspierał, i mamy nadzieję, że ta więź będzie trwała już zawsze”.
Wkrótce scenę zalały mieniące się światełka, a zespół rozpoczął rapowane Shooting Star. Członkowie grupy machali rękami nad głową, a fani podążyli za ich przykładem. Przez następne kilka piosenek światła przechodziły ze stroboskopowych żółci w piękne fiolety i odcienie niebieskiego, pokrywając każdy cal sceny wirującym wzorem.
“Baltimore! Jesteście szaleni! Uwielbiamy to! Czujemy się jak w domu.”
Zespół ponownie pokrzyczał do fanów, potem podjął kolejne MC, w którym przerzucał się między japońskim a angielskim. Przepraszał za użycie przekleństw, jednocześnie przeklinając w swoich przeprosinach.
“To nowa piosenka, gramy ją po raz pierwszy w Stanach. W tym roku obchodzimy swoje dziesięciolecie i pragniemy wam serdecznie podziękować. Ta piosenka dedykowana jest naszym fanom, więc także i wam. To nasz drugi występ w Stanach, wróciliśmy dla was. A piosenka nosi tytuł Kimigaitakara.”
Nowy utwór wprawił fanów w szaleństwo. Stało się jasne, że to nowy ulubieniec publiczności, która tańczyła, wymachiwała rękami do wtóru błyskających świateł. Kiedy piosenka się skończyła, panowie uśmiechnęli się ciepło i pomachali do tłumu.
“Bez względu na wszystko, do końca będziemy jedną wielką rodziną!”
Ostatnią piosenką Home Made Kazoku było Thank You!! Jak tylko rozbrzmiały pierwsze dźwięki, fani zaczęli wiwatować. Scenę zalewały wirujące, pomarańczowe światła, na wielkich ekranach puszczano klip z anime, a zespół biegał po wybiegach i podchodził na brzegi sceny, korzystając z ostatniej okazji, by wejść w interakcję z publicznością. Kiedy piosenka dobiegła końca, fani klaskali, a muzycy chwycili się za ręce, kłaniając się przed publicznością.
“Dziękujemy! Obietnic się nie łamie - wrócimy!”
Setlista:
01. AKATSUKI (Intro)
02. FREEDOM
03. L.O.V.E.
04. Shonen Heart
05. Live On Direct
06. Itoshi no Mic Check 1,2
07. NEVER ENOUGH
08. We Are Family
09. Shooting Star
10. Superman
11. NO RAIN NO RAINBOW
12. HOME SWEET HOME
13. Kimigaitakara
14. Thank You!!
