M - Explore M

Początek 2007 roku pękał w szwach od jednych z najlepszych muzycznych wydawnictw tego roku, a jego druga połowa nie wydawała się być gorsza, gdyż w połowie lipca M wydał swój trzeci solowy album. Były członek popularnego boysbandu Shinhwa, Lee Minwoo był pierwszym z sześciu członków, który postanowił spróbować swych sił solo. Wkroczył na muzyczny rynek pod koniec 2003 roku z un-touch-able przyjmując artystyczny pseudonim M i objął styl czysto R&B. Przez ostatnich kilka lat odniósł sukces nie tylko w rodzimej Korei, lecz także w Japonii.

Explore M ukazał się dwa lata po wydaniu drugiego albumu i dużo uległo zmianie przez ten czas. Choć M przez kilka lat próbował swych sił w pisaniu piosenek, w tym wydawnictwie pokazuje się jako dojrzały muzyk i kompozytor. Napisał, skomponował i zajął się aranżacją muzyki do pięciu z dwunastu utworów na płycie i napisał słowa do trzech. Z takim wkładem nie dziwi fakt, iż album praktycznie opływa w stylu M: seksowne R&B, zmysłowe dźwięki i charyzmatyczny wokal.

Album zaczyna się utworem Showdown, ostrym i seksownym, skomponowanym przez muzyka utworem R&B, w którym rapowane partie śpiewa kolega z Shinhwa, Eric. Piosenka jest idealna na scenę, a z mocnym beatem i dudniącą linią basu świetnie uzupełnia się z tanecznym stylem M. The ‘M’ Style, także skomponowana przez wokalistę, kontynuuje w podobnym stylu, lecz jest nieco lżejsza i buduje napięcie w podobny sposób jak utwory Justina Timberlakea. Tablo z Epik High użycza rapu w utworze zapraszając słuchaczy do „ruszenia tyłków z krzeseł”, co idealnie podsumowuje przesłanie początkowej części albumu.

Tempo ulega zmianie w Boyfriend, skocznej balladzie R&B. Jest delikatna i słodka, ukazuje spokojniejszą i bardziej sentymentalną stronę M - służy jako chwila przerwy, gdyż następnie pojawia się kolejny taneczny Stomp. Piosenka ukazała się jako pierwszy singiel promujący album; jest ostra, z pazurem i seksowna, a dodatkowo pojawia się w niej growl, który idealnie pasuje do koncepcji wilka wykorzystywanej przez M w trakcie promocji tego wydawnictwa, a także później.

La Noche Bonita to kolejna zmiana tempa – spokojny, lecz zaraźliwy numer, po którym następuje AM 0705, czyli kolejna słodka i spokojna ballada R&B wypełniona motywem utraconej miłości.

Zaprawiony hip-hopowy artysta Tiger JK z formacji Drunken Tiger pojawia się w Play My Song, do której także napisał słowa. Play My Song można opisać jako dziwaczny utwór – może to przez rytm, może przez styl, a może przez to, że angielski Tiger JK odzwierciedla jego dziwaczną osobowość i żartobliwość.

Neo Bbunirago (Untouchable Part II) i Pretty Woman to kolejne wolniejsze numery, przy czym ten drugi to jeden z najmniej imponujących na płycie. Następnie pojawia się One Last Cry o podobnym charakterze do piosenek Ushera. Jest wolna, lecz seksowna, pełna stylu wokalisty i niewątpliwie jest najlepszą z piosenek drugiej połowy albumu.

Album zamykają pół-szybkie piosenki R&B, L.O.V.E, a następnie My Child (98.03.24). Data w tytule tej drugiej będzie jasna dla fanów Shinhwa - jest to mianowicie data debiutu zespołu. Piosenka została skomponowana przez M i dedykowana jest fanom Shinhwa za ich niekończące się wsparcie zarówno dla formacji, jak i solowych poczynań jej członków. Może to właśnie to ciągłe uznanie członków dla bliskości i oddania ich fanów sprawia, iż cieszą się oni niezachwianym oddaniem, lojalnością i wsparciem fanów przez tak wiele lat.

I choć szkoda, że nie było więcej cięższych tanecznych utworów R&B w drugiej części albumu (co w pewien sposób kompensuje dodanie bardziej tanecznej wersji Explore ‘M’ i remiksu The ‘M’ Style w reedycji albumu), całe wydawnictwo to solidna porcja muzyki M, która bije na głowę jego poprzednie płyty. I choć wokal muzyka zawsze był wyjątkowy, to właśnie muzyczny całokształt tego albumu sprawia, iż wybija się spośród pozostałych. Idealnie ujmuje styl M i ukazuje jego różne strony, czy to szybkie numery, czy też seksowne, delikatne i sentymentalne.