Brzmienie the Ramones wydobyło z Londyńczyków wewnętrznych punk rockersów.
Poppunkowe trio Shonen Knife rozpoczęło europejską trasę w 2012 roku małym, wyprzedanym koncertem w londyńskim Cargo. Zachodnia wytwórnia zespołu, Damnably, obchodziła szóste urodziny i dziewczęta zagrały na imprezie z tej okazji jako tribute band Osaka Ramones.
Ponadto, w imprezie wzięli udział inni artyści z Damnably, Wussy i rozpoczynający American Werewolf Academy. Shonen Knife był ostatni w harmonogramie. Jako że Cargo to mały klub, a dziewczyny twardo stąpają po ziemi, tłum patrzył, jak same stroiły swoje instrumenty - zamiast po prostu pozostawić to technicznym, jak zrobiłyby inne wielkie nazwiska. Ci bardziej niecierpliwi spośród fanów wzywali do rozpoczęcia koncertu, wołając "hey, ho, let's go!" oraz przeprowadzając charakterystyczne dla zespołu odliczanie "1, 2, 3, 4". Powróciły lata 80., kiedy zielone lasery przeszukiwały pomieszczenie, a zwłaszcza, gdy ze ścian wydobył się dym pachnący kadzidłem, tworząc oszałamiające, artystyczne opary. Atmosfera była raczej myląca ze względu na wybór podkładu muzycznego, który stanowił temat z filmu "Dobry, zły i brzydki".
Po dokonaniu szybkiej zmiany kostiumów, członkinie zespołu powróciły na scenę, odpowiednio wywijając nad głowami szalikami Shonen Knife. Zamiast zwykłych dla siebie sukienek w stylu lat 60., zdecydowały się na bardziej tradycyjną rockową kombinację koszulek Ramones, dżinsów i skórzanych kurtek, takich, jakie członkowie tej muzycznej legendy nosili za swoich dni. Piosenka otwierająca nadeszła po chwili potrzebnej do zakończenia ikonicznego tematu Ennio Morricone i był to ten utwór, którego wielu się spodziewało - niecierpliwie wyczekiwane odliczanie w wykonaniu basistki Ritsuko Tanedy przeszło w Blitzkrieg Bop. Perkusistka Emi Morimoto, która ze zrozumiałych powodów szybko pozbyła się kurtki, kiwała się radośnie, dając równocześnie wycisk bębnom. Pięści zgromadzonych jednomyślnie znalazły się w powietrzu przy wtórze okrzyków "hey, ho, let's go!". Wiecznie młoda główna wokalistka Naoko Yamano dostarczała partii wokalnych, przez większą część czasu zachowując stoicki spokój, czasem tylko wykonując dziwne poruszenia głową. Pozostawiła bardziej agresywny headbanging Ritsuko, która często szaleńczo kręciła dookoła swoją błyszczącą grzywą.
To mogło być coś w następnym kawałku, Psycho Therapy, że skłoniło całkiem sporą liczbę fanów punka w średnim wieku do szalonego tańca na parkiecie. Może temat utworu współgrał z nimi - może potrzebowali psychoterapii. (Zachowywali się w ten sam sposób podczas późniejszego I Wanna Be Sedated, czyli "Chciałbym być uspokojony".) Możliwe, że była to masowa próba oporu wobec kryzysu wielu średniego. Być może to było piwo. Być może było to po prostu wynikiem tego, że dziewczyny grały z taką radością i zapomnieniem. Niezależnie od powodu, agresywniejsze punkowe beaty i chwytliwe gitarowe riffy sprawiały, że niektórzy ludzie szaleli. Kolejny kawałek, Rockaway Beach, był odrobinę spokojniejszy i zawierał pewne niezwykle delikatne nucenie w wykonaniu całej trójki podczas słonecznego refrenu. Podobny klimat zawierała jej wersja She's The One. Chociaż z wiernym oryginałowi ciężkim basem, to równy styl śpiewania Naoko i jej kobiece podejście nadały kawałkowi słodszego brzmienia. Jednakże ci, którzy chcieli jeszcze poszaleć, nie musieli czekać długo, gdyz po chwili pojawiły się cięższe Scattergun, Beat on the Brat i szaleńczo zaraźliwe "fun fun" Rock 'N' Roll High School.
Emi była w stanie zaprezentować swoje talenty w trakcie The KKK Took My Baby Away, śpiewając mocnym głosem, z ramionami przez cały czas fruwającymi nad zestawem perkusyjnym. Ritsuko mogła z kolei zabłysnąć w uroczym wykonaniu Sheena Is a Punk Rocker, oślepiając wszystkich olśniewającym uśmiechem, w którym pokazywała wszystkie zęby. Było oczywiste, że przez całą noc dobrze się bawiła na scenie, jako że przez cały koncert uśmiech nie schodził z jej twarzy. Jako że posiad bardzo słodki, delikatny głos, ta żywsza piosenka dobrze do niej pasowała, szczególnie z uroczym, niecodziennym "bop bop” pozostałych członkiń wspierających ją podczas refrenu.
Podczas głównego setu było tylko jedno prawdziwe MC, które Naoko i Ritsuko wykorzystały na życzenia urodzinowe dla szefa Damnably, George'a Gargana, oraz promocję dodatkowego koncertu w ramach trasy po Anglii w tym samym klubie, dodanego pod naciskiem fanów. "Zagramy jako Shonen Knife i będziemy nosić kostiumy Shonen Knife!", obiecała Naoko tym, którzy byli zawiedzeni widokiem strojów skompletowanych w hołdzie Ramones.
Po krótkiej nieobecności trio powróciło na bis zarezerwowany tylko dla Shonen Knife. Ponieważ była to trasa Pop Tune, promująca ostatni album, więc kawałek, który zagrały najpierw, był tytułowym z tej płyty. Było jasne, że niektórzy z tańczących upili się pozostałościami atmosfery Ramones, jako że nawet podczas tej wesołej, popowej piosenki nadal uważali za stosowne popychać opornych nieznajomych. Następny kawałek, także z Pop Tune, opowiadał o rodzinnym mieście artystek. Osaka Rock City okazał się wielkim hitem, gdyż natychmiast przypadał do gustu, oraz ze względu na prosty, łatwy do śpiewania refren. Wszystko zakończyło się odpowiednią, punkrockową nutą będącym na czasie Economic Crisis. Ze sposobu, w jaki Emi i Ritsuko miotały się dookoła, zdawało się mało prawdopodobne, że będą w stanie dać z siebie później znacznie więcej. Ten jeden z ich najbardziej krzykliwych utworów odnowił ogień we wszystkich po tej długiej nocy.
Pomimo - a może dzięki - małej sali, publiczność bez wątpienia cieszyła się ze spotkania z pełnym energii triem z Osaki. Niektórzy z przodu znajdowali się nawet na tyle blisko, by pomiędzy piosenkami przybić z Ritsuko żółwika. Największe rozczarowanie stanowił fakt, że cały czas spędzony przez artystki na scenie był ogólnie rzecz biorąc krótki, nie przekraczał nawet 50 minut. Sądząc jednakże po reakcjach tłumu na zapowiedzi drugiego koncertu w tym miejscu, zespół spokojnie może wracać do Cargo na kolejny występ jako Shonen Knife.
Setlista:
01. Blitzkrieg Bop
02. Psycho Therapy
03. Rockaway Beach
04. I Wanna Be Sedated
05. The KKK Took My Baby Away
06. Chinese Rock
07. She's The One
08. Scattergun
09. Sheena Is a Punk Rocker
10. Beat On The Brat
11. Rock 'N' Roll High School
12. Pinhead
Encore
13. Pop Tune
14. Osaka Rock City
15. Economic Crisis
